KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÇOCUK BENİ DİNLE
Kör bir cesaret Neron gibi bilinçsiz ölümü taşır öyle büyür ki göz bebekleri. Korkuyu esir aldığını sanır, kemirgen sürüngenler düşüncelerinde gezer. Sarsıntı başlar yakar kendini. Sözdür nefesten dile akan, yürektir kelimeleri toplayan. Yalan söyler bazen kalp nefese, kırık bir cesarettir acizliğin üzerine. Onurdur toprağa gömmeden kabul etmek insanı…
O insan dağların ardında buldu parmaklarına sıvanacak, yüzüne bulanacak güneşi. Getirdi dağlardan bulduğu özenle işleyeceği çamurdan kili. Zahmeti yoktu ellerine, o çamuru çok sevdi. Dünyayı döndüren dengeydi çarkı döndüren aynı hızda kendisi.
Döndükçe sıvanan çamur kalbinde ki sevgiye kavuştu. Parmaklarının arasından akan incecik çamur, avuçlarının sıcaklığında erirken şekil buldu toprak çömlekçinin elinde. Keyfi kaçmıştı çömlekçinin fırınlayacaktı, katılaşacaktı şekil verdiği çamur. O hep çamurun ilk halini sevdi.
Ben beni seçtim çömlekçi çamuru, ya sen hangi kendilik duyguları içindesin?
İlk dostum kendim! Buldun mu kendini çocuk?
Bir kez dinle keşiftir mutluluk…
Zordur çıkarmak alev kapanından sıkışmış ruhumuzu; içinde bir sır gibi bekler gerçek denen şeyler.
Çürüktür! kahredip olgunlaşmadan meyve vermez o dal çocuk…
Sabırlı, tetikte durmaktır hayat, dinginliğini kaybetmeden kor ateşler arasında…
Duvarları örülmüş labirent dışında kalmış bilincin kök salmasını bekle! İçinde büyüyecek filize elini uzat ve çek Dünya ya…
Sen gör çocuk!
Filizlerinden yeni fidanlar toprağa sal, beraber büyüyün.
Bir orman ol. Uzat elini herkese. Bir ordu geliyor. Gerçekler ordusu… En büyük zırh düşüncelerin.
Hazır ol çocuk!
Yüreğine isabet edecek oklar, yetişmeden kalbine, birçok denemeden sonra yakalayacaksın. Hazır değil benliğin, belki de hazır değil sana sözlerim.
Var olan şeyleri yakalamak acıyla tanışmaktır. Hazır değildir demir tavında dövülmemişse, ateşlerde bir demir kadar korlaşıp eridiğinde alevler yakmayacak tenini. Hayallerin kırılacak büyüyeceksin çocuk.
Öfkeye açma odalarını… Bir gelirse öfke duygularına kendine haps olursun. Öfkeni sustur. Düşünemezsin yoksa çocuk… Dilerim susar öfken de nefretin de yoksa içinde büyüttüğün çiçeğe zarar verirsin.
Şeytan da bir melekti unutma, maskelenmiş kötülüklerin iyilik simsarlarını gördüğünde öfkeleneceksin belki…
Binlerce şeytan pusuda, sis çöktüğü zaman hava da kararmışsa görmen engellenir yanılgılara uğrama…
Hey sevgi böcüğü iyimser bakma hayata, masumiyetin çekicidir onlara…
Seniha
Foto: Çingene
YORUMLAR
Bir çocuğa,bundan güzel yaşam dersi verilemezdi...Kürsüsünün hakkını veren bir prof. gibi...Ana ve baba olmanın bilincindeki ebeveynler gibi...Binlerce kitaba bedel gibi...Ne gizemli imgeler,ne harika cümlelerdi bunlar,yaşam adına...Tebrikler güçlü kalem ...Yazsın bu kalem ,yazsın...
