1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
879
Okunma
mavi düşlerimin perdelerini aralarken yalnızlığım. kızıl hüzün taneleri damlıyor içime içime. yine sen varsın her damlanın aksinde...
karanlık bir akşam üstü senden kalanları baştan sona yadediyorken seni kaybetmişim yine senlerin içinde... ezber bozduran sözlerimi bir kenara fırlatmış, öfke ve hüzün karmasasını bir anda yasar olmusum istemsiz...
senli sonuma kaç var... hangi vakit ne zaman... nerede yada nasıl...
(içimden bir anda çıktı bu kelimeler... kuralsız düzeltmesiz yazdım en doğal haliyle... sanadır koy bunu da diğerlerinin içine...)