sessiz tükenişlerle tüketilen her yokluğun adsız ezberine kaçan bir sürü hayat hikayesinin birkaçının eksikliğinde başlayan bir seruvenin seri haddiydi...

yazgılı bir kızın alın yazısının alfabetik sıradan olan a harfi ile başlaması gibi birşeydir herhalde üzgün surat ifadesiyle çıkılan bir yol hikayesi,

adımların isteksiz hal durumları ile yüzündeki bir kaç ünlem ifadesiyle,
sonuna ayrılık demekle iliştirdiğimiz yoğun buhranlı bir cümle...
gözünden süzülen yaşların kaçamaklarından kurtulup yola bakan nemli gözlerle ismini uluorta unutmaya yemin etmişçesine ve bu yemine sadık kalmayan dudak kıpırdatmalarıyla adını tekrarlamak gibi bişeydi yaptığı.

gitmek kaçmak mıydı hayatın gerçeklliğinden yoksa kurtulmakmıydı yada unutulması gerekenleri unutmak mıydı?
kısa süreliğine ezber bozmak yada kaçmayı ummaktı sanırım

gidiliyordu tüm güzel zamanları hatırada toplayıp üstüne de son yaşanılan anı bastırarak...
gidilmek ekine şimdiki zamanıda koymuştu üstelik...