KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 680 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
RÜYA
Şunca zamandan sonra sana uzandı ellerim… Şunca zamandan sonra iki kelimeyle bile olsa çıkabildik birbirimizin karşısına… Sana bir sır vereyim mi sevgilim? “Ben seni çok sevdim…”
Nefretimi dağlardan üstün tutacak, gözlerimi gururla karışık gözyaşlarına boğacak, seni nefretimle beraber kendime hapsedecek kadar çok sevdim…
Anlamı olmaz senin için bu sözlerimin, bilirim… Anlamı olmayacağını bildiğim hâlde sensizlikten çıkmayı düşünüp, deli bir nöbetin içerisine girmekteyim…
Sensizlikten tükendim biliyor musun? Sensizlikten yoruldum, sensizlikten çok sıkıldım… Bütün günler birbirine benziyor, bugün dışında…
Bugün bir an bile olsa sensizlikten kurtuldum sanki duruldum… Sana bir sır vereyim mi? “Baktığım her bir yürekte, seni buldum”…
Kanadım çok kırık şimdi, yüreğimden hiç kimseye yol geçmiyor… Gizliden gizliye seni isterken, yüreğim bak bana neler ediyor…
Şunca zamandan sonra gerçekleri fısıldayabilecek cesaretteyim, o kadar ki dobra, o kadar ki sözlerimin arkasında sensizliği kovmak için direnmekteyim…
Gelemezsin ki… Sen sevmedin beni hiç, o yüzden elimi tutamazsın ki…
Resmi bir merhabanın ardında asılı kalır hâyâllerim, yıpranırım…
Ama sana bir sır vereyim mi sevgilim? “Ben seni canımdan çok değil; canımdan can katarcasına, şuracıkta öl desen, ölüme sarılacak kadar çok sevdim”…
Aptalcaydı belki, belki de gerçekten de yaşanmaması gereken bir hataydı…
Yasakların çiğnenmemesinin gerektiği kadar yanlıştı… Aşkı yaşamadık ki seninle… Senin rolün beni yaralamak, benim rolümde beni yaralamana izin vermekten ibaretti…
Aşka büsbütün kucak açmadık ki biz… Şunca zamandan sonra “biz” diyebilmek… “Biz?”…
Sana bir sır vereyim mi sevgilim? “ Kimseye ait olamıyor yüreğim, sevdiğini sanmakla yetiniyor, kimselere güvenemiyor, sana da artık hiç güvenmiyor; ama bir tek seni sevmekten alıkoyamıyor kendini…”
Ben hâlâ çokça sana ait, biraz da benliğime yeniğim… Benliğim istemiyor artık seni, sen hiçbir zaman sen olamamışken…
Ama ben hâlâ çokça sana aidim… Hani “gel” desen, inan ki gelecek gibiyim…
Uzun zamandır sensizim ya, sanki kışa gebeyim… Her gün ayaz vuruyor bedenime, her gün sensizliğin soğukluğu çöküyor üzerime…
Sana bir sır vereyim mi canım sevgilim? “Hâlâ aşkın adını sen bilmekteyim”…
Bir kez geldin, yine gittin, gitmek için geldin; yüreğimle birlikte sana seni vermeyi istemekteyim… Eğer verirsem seni sana; soluklarımla dost olmaya çabalayabilirim…
Ama hani içimde sen varken sensizim ya, soluklarımdan en büyük darbeleri yemekteyim… Seni hâlâ sensiz çok sevmekteyim ya, kendimden nefret etmekteyim, al benden seni geri, bozma kendimle aramı…
Yani ben seni sana, sen beni bana vereceksin, bitecek bu rüya… Sana bir sır vereyim mi sevgilim? “ Uyanmayı istemediğim en güzel rüyamdın, uyandığımda bile senin adını sayıklamaktaydım”…
Dilara AKSOY
YORUMLAR
teşekkür ederim, saygılarımı sunuyorum.
Çok iyi bir anlatımm..
Acının dokunuşları ve parmak uçları...
Rüyalarda buluşman dileğiyle...
KırmızıKurbağa
