- 725 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
SEN HEP VARDIN!
Bican’a
hüzzam karası ayrılık saatlerini yaşarken sırça köşkümde, pencereyi açtıp baktığımda burnuma gelen bozkır kokusunda sen hep vardın...
sabahıma küskün doğan güneşimin aydınlatamadığı zindanımda,ısıtamadığı yüreğimde,titremenin kaderim olduğu kaldırım taşlarında sen hep vardın...
takatsiz arayışlarımdan sonra, yorgun ıssızlığımın nefes almak için durduğu yere gelirdin ara sıra... beni dizlerimin üzerine çökerten yürek nöbetlerimde, tutar kolumdan kaldırırdın habersiz... yani istesemde, istemesemde sen hep vardın...
bende ki sen hep vardın. güzelsin bende, iyisin...
sendeki ben nasılım...
ölü müyüm... yaşar mıyım...
<<<alnından öpüp uyandıramadığım bir bayram sabahına daha merhaba... özledim>>>
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.