ŞİİRİN İSYANI

• 23 Kasım 2009 Pazartesi 23:31:56

ey şair
beni yazıp bitirdiğinde
mürekkebim kurusun diye
pencerene astığında beni
gelip geçen
konu- komşu
eş-dost
ve bilumum şiirsever
ihtimal ki önce
ismime bakacak
sonra kimin elinden çıktığıma
ikimizim ismi ile
kendi kişisel geçmişi arasında
ortak bir payda varsa eğer
alıp beni satır satır inceleyecek
bir yandan
gülecek
öte yandan
ağlayacak
yani duygulanacak
yaşayacak her boyutu
ve inanacak bize
kısacası bizde
kendini arayacak önce
bulursa ne âlâ
sen de ben de gözünde büyüyeceğiz
bulamazsa yandık ikimizde
sürüneceğiz
ben
görücüye çıkarılmış
güzel endamıyla salınan
zarif bir kadın
ya da son derece yakışıklı
civanmert bir delikanlı olsam bile
eğer sen
’sev beni, seveyim seni’ oyununda
rolünü gerçek anlamda
becerememişsen
muhtemelen bana
şöyle bir gözucuyla bakılacak
ya dudak bükülecek halime
ya da okunmadan geçileceğim
kelebekler kadar ömrüm olacak
gün doğmadan unutulacağım
belli ki kuru bir tebrikle uğurlanacağım
senin yüzünden
dili bağlı ölüme...