3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
715
Okunma
Elimde birşey kalmıyor anne. Ne oldu bize hani büyümek isterdim ya. Neden söylemedinki büyüyünce acı çekeceğimi! İçim çok acıyor, hemde çok. Hiç böyle hissetmemiştim. Açık bir yaraya tuz basarcasına anne.Elmmde hiçbişey kalmıyor.
Neden söylermedinki bana.Bilsem büyürmüydüm sanıyorsun. 18 yaşımdayım anne daha dün dibiydi sokakta koşuşturmalarım,pencerelerden kaçşlarım,yeni yıkanmış çoraplarımı kirletişlerim,bana kızışların,bağırışların,arada sıradada pataklayışların ama inan anne ben o günleri çok özlüyorum çok.Yeniden çocuk olmak istiyorum anne.Deliler gibi koşuştrmak istiyorum. Sen yine kız istiyorum ben yere düşünce.Dizlerim yara bere olsun istiyorum. Neden anne neden söylemedin! Büyümek acı çekmek demekmiş.
Eskisi gibi sıcak kış banyolarından sonra yeni yıkanmış pijamalarımı giyip soğuk yorganın altına dalıp koynunda uyumak istiyorum .Senin yanıda güvende olmak istiyorum anne. Ama şimdi yattıgımda milyonlarca şey var aklımda.
Anne eger sorsalardı ’Çocuk kalmak istermisin?’ diye ’Evet.’ derdim. Hemde sonsuza dek cocuk kalmak isterdim.Yaşlanmayalım isterdim . Artık biliyorumki ben büyüdükçe sende büyüyorsun,yaşlanıyorsun. Ben sen yaşlan istemiyorum. Sonsuza dek aynı kal istiyorum. Hep güzel hep iyi. Bir melek gibi.
Büyümek istemiyorum ben. Yaşlanırsın anne. Yaşlan istemiyorum. Beni bırakıp gitme!Yalnız kalmak istemiyorum. Beni bırakmaya mecbur kalmanı istemiyorum anne seni seviyorum seni çok seviyorum.