...-EŞİM'e

• 23 Kasım 2009 Pazartesi 14:10:18

...- nereden başlasam nerede bitirsem bilemiyorum bu satırlarımı fakat bildiğim tek bir şey var, avuçlarımda, yüreğimde. o da eşimi çok sevdiğim.ömrümün sonuna kadar sevecek olmam. belkide tek doğrum,en doğrumdu yada.

Ellerimde güllerden bir buket var eşime armağan edecek olduğum.dikenleri bizzat tek tek koparılmış,ellerine batmasın artık kanamasın o güzel yüreğin ey AŞK/ım..yollarına döktüm geçerken tek tek topla. korkma acıtmas canını. yürek bir aşkta sadece bir kere ölür çünki. özür dilerim..Affet beni sevdiğim,herşeyi geride bıraktım,yaptığım tüm hatalardan ders aldım.sustum dinledim.içimdeki asi kızı yetiştirdin sen,büyüdüm ben seninle.sevda ne demekmiş öğrendim.acı çekmek bile ayrı güzel seninle şimdi. oysa tek istediğin huzurdu diymi aşk..belli belirsiz değil halim,ne istediğimi biliyorum,yarını görüyorum.ben şimdi seninle 24 yaşında kocaman bir kadın oldum.sana ben hayatımı borçluyum..senden önce bir hayatım yokmuydu?-vardı. hatalarla,yanlışlarla,kendimi kandırmakla geçti koskoca 24 yıl..eyyy dostlar sevmek o kadar güzel bir duyguki,o kadar büyük bir huzurki kalbe yaşatan.hata yapma şansınız yok eliniz yüreğinizdeyken.yanlış kararlar alma şansınız yok ikili ilişkide iki tarafta seviyor ise..ben bu yaşımda tanıştım ilk defa sevgiyle,ilk defa yüreğime huzur düştü,kalbim ilk defa bu denle heyecanlandı...oysa küçükmüşüm,daha büyütememişim meğer eşimden önce yüreğimi, ve eşimin değerini bilememişim..aldanmışım yanılmışım ,hatalar yapmışım,yalan bile söylemişim kendime.ilaç zamanmıydı,büyümemdeki etki içimdeki sevgiyi inşa eden o yüce insanmıydı???tüm bunlara tek cevabım var bu yaşıma kadar hayatımda karşıma çıkan EŞİMİN ADAM GİBİ ADAM olmasıydı..

Evet adam gibi adamdı. çok güzal bir insandı..hayatta herşey insanlar içindir doğru,fakat onu seçebilme,iyiyi kötüyü ayırabilme bireyin elinde.daima önümüze iki seçenek sunar hayat,bu iyi yada kötüdür,doğrudur yada yada yalandır,...ve bizler hep bir tanesini seçeriz..ben şu hayatta ve ileri zamanlarda,doğruyu, güzeli,iyiyi seçmeme yardımcı olan ellerimden tutan eşime teşekkürler ediyorum.
Deminde dedim ya herşey insanlar içindir..doğruyu bulana dek, o kadar hatalar yaparki insan,o kadar incitirki tarafından sevildiği insanı..evet ben bunları yaptım. kırdım hemde çok,incittim.güllerin tüm dikenlerini ona batırdım,ben sadece koklamakla yetindim. güzel dedim,oysa elleri kanarken yaralarına aldırmadım..büyüdüm ama büyürken kazanmayı seçmedim yanlışlar sonunda KAYBETTİM..Belki benim şu anda yaşadığım iç huzursuzluğumun yanında milyonlarca katını yaşadı eşim..geçmişime yaşadıklarıma bakıp bakıp ağlıyorum,,üzülüyorum pişmanlık duyuyorum şimdi..faydalar faydasız,çareler çaresiz artık. çünkü ben bir katilim.. AŞK KATİLİ..ellrimle öldürdüm eşimin içindeki eşine karşı sevgisini,saygısını,aşkını,sadakatini,iyi yüreğini,yalansız kalbini..belki polisler gelip almadı evimden,ellerime kelepçelerde götürmediler dört duvar arasına.mühebbet şimdi kendi evimde yaşadığım daha ağır bir bedel ödüyorum.

O kadar masumduki,yeni doğmuş bir bebeğin ürkekliği vardı, hata yapmaktan korkardı,konuşarak halletmek isterdi.anlatırdı yanlışlarımı, belkide saatlerce mantığıyla kabimi yoğurmuştu..Gözlerime baka baka konuşurdu. dokunmaya kıyamazdı,izin vermezdi kirli ellerin uzanmasına,konuşmasına bile tahammül edemezdi..dedim ya ben bir katilim.eşimin bırakmadığı ellerimle öldürdüm,hemde gözümü bile kırpmadan,yavaş yavaş,ela gözlerini ağlata ağlata,içini kanata kanata öldürdüm,bitirdim...

Ben kaybettikten sonra,eşimin yokluğunun ne kadar büyük bir boşluk yarattığını anlayınca,yapayalnız gepegenç kalınca anladım.konuşacağım derdimi anlatacağım çareler bulacak o adamı bulamayınca ellerim buz kesince anladım...Fakat iş işten geçmişti çoktan..evet ben şimdi iyi bir insan olmuştum,sevmeyi öğrenmiştim,sadakati saygıyı,kendinden başka bir varlığa dört elle sarılmayı,hayatı paylaşmayı öğrenmiştim,ama eşimi ben öldürmüştüm tüm bunları anladığımda,yoktu artık.

Belki bir umut tutmaya çalıştım ellerini.hiç gerçekten ölen birinin tenine,ellerine dokunduzmu..ben dokundum buz gibi,soğuk, karanlık ama bembeyaz,sessiz sakin..ipin ucu kaçmıştı bir kere,hayat pamuk ipliğiydi aslında ha koptu ha kopacak,koptuktan sonra bağlasanda o düğüm ellerine takılacak,,gül dikenleri eşimin eline batmıştı evet ama bu düğüm tüm hayatımı kanatıyordu,ac çektiriyordu,eşimi ancak şimdi anlıyorum...eşim artık bir yolcuydu bu yolda,,benden önce çıkmıştı, yollara düşmüştü,sığınacak bir yuvaydı aradığı durdu kaldı,hata yaptı yanlış insandım o zaman,göremedim gerçeğini,bilemedim kalıcı olduğunu..ellerimle kovaladım..şimdi peşine düştüm,ne çare eşim benden millerce yol önde katetmişti,yetişemedim,geç kaldım.,ben gündüz derken o gecelere isyandaydı,ben karanlıkta onu ararken o güneşe gülümsüyordu... yine bekledi durdu buldum dedim,herşeyi düzelteyim tüm acıları alayım,gülleri sadece o koklasın,dikeni bana batsız.hiçbir acı eşimin yokluğundan daha büyük değildi çünkü...ama insanın içine çöken pişmanlık,geçmişte bu adama yaptığım haksızlıkla kendimden nefret ettim,ediyorum..hatasızlıkla uyanıp hataların dibine batıyordum,battım..

Eşim bana "SENİ SEVİYORUM" dediğinde emindi gerçekti.fakat ben ikilemdeydim eskiden ,acabalar vardı kafamda.yinede "SENİ SEVİYORUM" diyordum.koskoca bir yalandı. oysaki benden tek istediği doğruyu söylememdi.başka bir isteği yoktu..belki o an doğruyu söylesem,bilmiyorum emin değilim desem,konuşacak,anlatacağız,mantıklarımızı kalbimizi birleştirerek doğruyu bulacağız. neden yalan söyledim o an? bu kadar çaresizmiydim? bu kadar basit olmamalı yalan söylemek..şimdi ne o üzülecekti nede ben bu pişmanlıkları yaşayacaktım..yapmadım.yanlış insandım.bilmiyordum gerçek sevgiyi,hiç yaşamamıştımki,belkide gerçekten hiç sevilmemiştim daha önce..

Artık herşey için çok geç.ben eşimi yeniden kazanmak,sevdiğimi anladığıma inandırmaya çalışırken daha büyük hatalar yaptım..oysa ne gerek vardıki bunlara..önceden anlasaydım bunların hiçbirine ihtiyaç yoktu..zaten kayıtsız şartsız iki dudadığımın arasından çıkan hava boşluğa,yüreğimden gelen ses diye inanıyordu...Eşim artık sevilmediğine inanmıştı,kendini beni yanımda huzurlu hissetmiyordu,bunları anlayabiliyordum, görebiliyordum aklından geçenleri..hep derdi dizinin dibindeyken. "içim böyle kıpır,heyecanım hala var ilk günler gibi,ama içimdeki bir ses bir çelme ile beni yere düşürüyor yapamıyorum,susuyorum." şimdi eşimi o kadar iyi anlıyorum ki. Milyonlarca kez özür diledim.halada diliyorum arkasından..yaptıklarım için,eşimden aldıklarım için,çektirdiğim acılar için,akıttığı her damla gözyaşı için ÖZÜR DİLERİM.beni affet.ahirete inanıyorum, sonumuzda ölüm var,içimde Allah korkusu var HAKKINI HELAL ET.
Hayattaki tek doğrum,herşeyim,hayatım.seni ömrümün sonuna kadar seveceğim.bana kattıkların ve kazandırdıkların için sana milyonlarca kez TEŞEKKÜRLER ediyorum.

Tüm kalbimle söylüyorum.
SENİ SEVİYORUM!!!