Masal perisiymiş, hıh. “kadın milleti” işte, nolcek

Sen masal perisiysen, ben de masal prensiydim bir zamanlar, yaa

Ooo sen biliyor musun?
Ben masal prensiyken ne tahtadan kılıçlarım vardı, kestiğinde kan akıtmaz. Avucumdan kabzası, başparmağımdan horozu, işaret parmağımdan namlusu olan tabancam vardı, ağzımdan efektli, “drişinya, drişinya”. Korkutmaz, can yakmaz. Misketlerim vardı camgöbeği, mavili, yeşilli, kırmızılı, en sevdiğim ise “naciye”*. (*bütün renklerin bir arada olduğu misket)

Ooo sen biliyor musun?
At arabalarının arkasına takıldım ben, kaç kere düştüm dizlerim yara bere içinde, mezarlıklardan çitlembik topladım, o eski mezarlarda kemik aradım “nebbâş” gibi korkmadan, hep meraktan.

Eski cumbalı evlerin ahşap havasını soludum, tavan aralarında güvercin besledim. Arnavut kaldırımı sokaklarda plastikten toplarla futbol oynarken ayak bileklerimi burktum. Uçsuz bucaksız bostanlar da uçurtmalar uçurdum, parmaklarım kan revan. Aşağı mahalleyle yaptığımız savaşta kaç kez kafamı yardım.

Sen biliyor musun, yazları kara marsığa dönerdik her gün denize girmekten, yüzmeyi de kendi kendime öğrendim, Florya’ya, Menekşe’ye banliyö treni ile hep kaçak gide gele.

Hem de küçücük masal prensiyken, daha krallığımı ilan etmemişken..Yaaa!

Sevgili “dost” biz çok şanslıydık, sizler ise şanslı. Ya şimdikiler. Sahi şimdi “masal” bilen çocuk var mı hiç, “bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde”

Yüreğine sağlık, aradığın "prens" masallarda kalmasın inşallah, Mevla gönlüne göre versin


Ağyar tarafından 12/11/2009 6:19:49 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ağyar tarafından 12/11/2009 7:06:31 PM zamanında düzenlenmiştir.