0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1253
Okunma
Şu gökyüzünün koyuluğu vurmuş içimize akşam vakti, ne öğlenin maviliği kalmış gözlerimizde ne de güneş tenimizde, ısıtacak. Üşümüşüz, yeşilim bile renk değiştirmiş koyulaşmış, güzellikleri örtmüş karanlık, yine akşam olmuş habersizce, alışıla gelmişin dışına çıkılmış uyumuşuz beklide masumca, o masumumiyet yüzümüzde mi? Uykuda mı? Bunu çözmeye çalışıyorum şimdi ben Masumsuz….
