GÖZLERİMİZDEKİ IŞIK

• 20 Kasım 2009 Cuma 19:08:34

Nasıl başlasam bilmiyorum.Kendimizi anlatmak için,üstü kapalı cümlelerin altına sığınmak zorunluluğu nerden gelmiş,bilemiyorum ...
Bir cümlede anlatılabilecek kadar öz ama sizin anlayamayacağınız kadar üstü kapalı.Yada anlamak istemediklerinizin arkasına sığınmış,
acaba doğru olabilir mi demeden kalkan olarak kullandığınız kelimlerin gölgesinde kalmış...

Açıklamalara bir kaç parantez daha açıp anlatmak zorunda kaldıklarımız.Yada cesaret edemeyip,arkasına saklandıklarımız.
Özgürce insanların gözlerinin içine bakmak isterdik,kendimizi suçlu hissetmeden.
Büyüğünden küçüğüne ’’Buyuz’’ deyip herkes gibi sağlam adımlarla devam etmek isterdik.
Öylesine kalın duvarlar örmüşsünüz ki size ulaşmayalım diye,ne yapsak nafile...
Sizin doğrularınız var...
Neyin doğru olup olmadığının bilincinde değil miyiz sizce ?Biz yaptıklarımızla akılsız,siz bildiklerinizle
doğrunun efendisi.
Sizce biz ayırt edemiyor muyuz günahla sevabı ?
Din,elinizde bir kılıç,önünüze geldiğimizde saplamaktan kaçınmadığınız,her seferinde bir darbe daha atmaktan çekinmediğiniz...
Bizim yaptıklarımız öylesine günah ki sizin yaptığınız ayıpları gün yüzüne çıkarsak dahi biz suçun anası oluyoruz!

Eşitlik istiyoruz!Doya doya,el ele yüzümüzden tebessüm eksik olmadan,burada ne derler şurada ne söylerler korkusu olmadan yürümek istiyoruz
sokaklarda ... KORKMADAN!
Cesaret duvarını yıksak dahi kelimelerin boğazımıza dizilişini seyrediyoruz.Susmayıp hayıkırdığımız yerlerde,bilmem kaç tane
ayıplamaya maruz kalıyoruz.Emin olun,siz tertemizsiniz (!) Bizse artık günahlarını taşıyamayacak hale gelmiş kişiler...(!)
Mutluluklarımızı anlatmaktan çekinmemiz ne acı.Siz hayalinizi herkesle paylaşmış ortada dururken bizi kenara itmeniz ne acı !
Biz DOĞRUYUZ!Haklılığımızı savunsak dahi neyle karşılaşacağımızı biliyoruz.Sustuğumuz her saniye,bilin ki hakkımızı kulağınızda çınlatıyoruz !

Gözlerinizin önünde ki o perdeyi kaldırın.Bakın,biz nasılda mutlu,nasılda huzurluyuz böyle.Hemde yüreklerimizi bir bebekmişler gibi
sarıp sarmalamışçasına güvendeyiz.Beraberken,BİZKEN !
O perdeyi kaldırıp,ışığa çıkarın gözlerinizi.Belki o zaman sizde gözlerimizdeki ışığın farkına varırsınız ...[