İÇİMDEKİ ÖZLEM VE BEN-12

• 17 Kasım 2009 Salı 07:33:39

Okulum Aksaray’daydı Haşim İşcan Caddesinde Pertev camii’nin üstünde Pertevniyal Lisesiydi.Eski olmasına rağmen,sevimli ve öğretmenleri sıcak bir okuldu,her nekadar bir çok camı kırık olmasına rağmen.

Öğle paydosunda Salih’le birlikte çıktık,dışarıda kar durmuş yerini soğuğa ve buz’a bırakmıştı."Hazırmısın" dedi Salih,"neye hazırmıyım" dedim,"süprize" dedi Salih.

Allah Allah nasıl bir süprizdi acaba.Yürüyerek okuldan ayrıldık.Okulun alt tarafında hesaplı bir lokanta vardı herkes oraya giderdi,kuru pilav bir buçuk lira. Salih’e "süpriz ne " dediğimde "süpriz işte,söylersem bozulmazmı?" dediğinde ,"doğru" dedim.

Hesabı ödedik ve dışarı çıktık "aboo ne soğuk,yüzüm buz kesti buz" aynı anda beraber söylendik ve beni götüreceğini söylediği yere doğru hızlanmaya başlamıştık.

Büyükçe geniş bir kapıdan içeri girdik,pertev caminin içerisinden geçerek okulun diğer tarafına giderdik kestirme bir yoldu burası biz hep öyle yapardık."İşte burası" dediğinde önce bir şeyl anlamamıştım.Biraz daha ilerledik ayakabılarımızı çıkarıp elimize alıp ve içeri girdiğimizde sessizce bana " süpriz" bu işte.Elimizdeki ayakabıları kenardaki ayakabılığa koyarak ileriye doğru giderek yere oturduk.

Hiç yere oturamazdım,çocukluğumdan beri hep masada yemek yediğimizden yerde oturmasını beceremezdim.Zorlanarak oturdum,"namaz kılacak ve annen için dua edeceğiz" dedi Salih.Dedi demesine de ben çocukken gittiğim kuran kursundan bu yana ilk defa camii’e geliyordum ve üstelik ezbere bildiğim dualarımda yoktu.

"Ya Salih sen dua etsen benim yerime,ben bilmem ki"."Beni izle ne yaparsam onu yap sadece Allah’ım sana şükürler olsun ve Kelime-i tevhit getir" dedi.Olur dedim içimden ve başladık.Kılarken bu kadar zorlanacağım hiç aklıma gelmezdi,içimden defalarca Annemin iyileşmesi için ne gerekiyorsa paylaştım Allah’ımla "İnşallah Allah’ım İnşallah". Namazımız bitmiş biraz da içerisinin verdiği huzuru fazlasıyla hissetmek için etrafımıza bakarak oturduk.Tabi benim ayaklar ağrımaktan uyuşmuş karıncalanmıştı.

Dışarı çıktığımızda rüzgar azalmış güneş biraz daha yükselmiş ve içimde sıcaklık oluşmuştu sanki "saol "," gerçekten çok teşekkür ediyorum salih,sen çok iyi bir arkadaşsın". "Bir şey değil biz dostuz" değilmi?

Evet dosttuk,salih gibi bir arkadaşım olduğu için çok mutluydum iyi niyetli ve mütevazi bir kişilik.
İyiki varsın Salih.