ACILARI OLANLARLA YAŞIYORUM

• 30 Temmuz 2007 Pazartesi 23:47:29

Benim mutsuzluğum anla artık sevgili değişemem ben böyle bir dünyada.Eğer kazanırsam beni mutsuzluğum duraksatsın.Biliyorum sen olmayacaksın ve ben sana her bakışımda ayrı haz’ın geniş yelkenlerinden senin bir baba özlemine bakacağım.İlk kez aşık olmuştun nasıl hayır diyebilirdimki bana gel.İnsan bir kez bile gördüğü birine aşık olabiliyormuş meğersem çok da fazla zorlamıyorum mutsuzluğumu incinir ağlarsa bn nasıl kaybederim.Nasıl ikileme düşerim kendimde ya sevmezse yeni içimdeki sevgililerimi.Yüzünün önünde artık çocuklar var demiştin ya sen çocukları neden sevmiyorsun ayrı bir göz yaşı veriyor bana her davranışları.Yorgan altı ağlamalarım geliyor aklıma onlara da hiç yaklaşmıyorum.Özeniyorum bazen kızıyorum sevmiyorum hep bana gülüyorlar nedendir bilmem içimdeki kahırları aktarmak istemiyorum.Peki kendini niye sevmedin ki sen sebebin sadece ilk kez aşk mıydı.Ne olur anlat bana olmasa bile benim senin derinliğindeki o engelli çocuğa anlat .Bari ölmeden bana bir cümle konuşsun hayatında o da seni anlatsın.Seni istememenin tek nedeni acılarının bitmesi ancak ben acıları olan insanlarla yaşıyorum bu söylediklerim benim bir yanımı kandırmaktı ...