Türkçe’mizi hepimiz seviyoruz.
Fakat bunun gereğini yerine getiriyor muyuz?
Türkçe üzerine çok titiz olanlar, meselâ "sene" kelimesi eski olduğu için bunu yerine "yıl" kelimesini kullananlar bu aşırılıklarını her sahada devam ettiriyorlar mı?
Buna maalesef "evet" diyemiyorum.
Hiç ihtimâl vermediğim kişiler yazılarında ve konuşmalarında "mevsim" kelimesi yerine
"sezon","son" kelimesinin yerine de "final" kelimesini kullanıyorlar.
Ne "sezon" kelimesinin, ne de "final" kelimesinin Türkçe’mizle uzaktan yakından alâkası vardıır.
İki kelime de Avrupa kaynaklıdır.
Bu yabancı iki kelimenin ayrı kullanılması yetmiyormüş gibi, zaman zaman da "sezon finali"
denilmiyor mu, insan deli oluyor.
Bu gülünçlükte en fazla televizyon dizilerin son bölümlerinde oluyor
"Sene" kelimesi yerine, "yıl" diyecek kadar titiz olanlar, misâl verdiğim bu tuhaflık karşısında
nasıl sessiz kalabiliyorlar, anlayamıyorum.
Yalnıca aklıma şu geliyor:Türkçe’de kullanılan kelimeler, Doğu kaynaklı ise, Dilimizden
atılmak isteniyor; yok eğer kullanılan kelimeler Batı kaynaklı ise, el üstünde tutuluyor.
Söz gelimi "meselâ" kelimesi Arapça menşeli diye. bu kelimenin yerine "örneğin" deniliyor.
Bu kelimenin kaynağını araştırdım:"Örneğin" kelimesi, Ermenice bir kelimedir.
Ermenistan her ne kadar Batı’da değilse de, o ülkenin yabancı olması, Müslüman olmaması
bizim sözde Türkçe’ciler için kâfi.
Lütfen, Dilimizin kıymetin bilelim.
O’nu Batı’lı kelimelerinden ve uydurukçadan koruyalım.