Sen gideli öyle uzun zaman oldu ki; ben her sabaha uyandığımda sen pencerende yoktun.
Oysa ben her sabah nefes aldım, gökyüzüne sensiz baktım, iskelede martılara simit attım bağışla beni sensiz yaşamaya alışmaya başladım sanıyordum oysa koca bir yalanmış.
Sensiz geçen dakikalar, saatler, günler, haftalar, aylar ve yıllar koca bir yalanmış.Meğer sen benim yarımmışsın; aldığım nefesin yarısı, dakikaların,saatlerin, günlerin, haftaların, ayların ve yılların yarısıymışsın.
Bağışla beni; nefesim kesiliyor artık ne yağan yağmurlar ne delice esen rüzgar ne çığlık çığlığa uçan martılar ne sonbaharda uçan göçmen kuşları ne yeni doğan mucize bebeklerin ağlamaları
seni bana getirmiyor,ben artık herşeye veda edip sana gelmek istiyorum.
Bağışla beni; isyankar oldum neden mi? Hani o gün melekler kanatlarına alıpta gittiler ya seni bir daha dönmedin geri, hep dönüşün olur diye aklımı yitirdim ben.
Bağışla beni; başka hayatları yaşamak istemedim, seninle yaşadıklarım bir ömür yetti, herşeyi doyasıya yaşadım seninle şimdi herşeye veda edip sana gelmek istiyorum.
Bağışla beni; geriye dönüşümüz olsaydı akıttırmazdım gözünden bir damla yaş, yüreğini ellerimden bırakmazdım,seni asla meleklerin kanadında yalnız bırakmazdım.