kelebekler kraliçesine...
kaç kere geldin hayatıma? geldim;gittin... geldin;gittin...geldin;gittin... medcezirlerinle kaç kere kumdan kalelerimi devirdin? ve ben her defasında o kaleleri kurmaya devam ettim. ne kadar güç biliyor musun o kalelerin yıkılacağını bile bile tekrar tekrar kurmak onları... ama hep bi umudum vardı belki yıkmazsın belki beni anlarsın diye...
sen benim kelebeklerimin kraliçesiydin biliyor musun? kelebeklerim benim umutlarımdı. hani kelebeklerin ömrü az olur ya... işte benim umutlarımın ömrü de öyleydi. ve elimde değildi her gün umutlarım ve kelebeklerimle beraber ben de öldüm... ama seni "kelebeklerimin kraliçesini" içimde yaşattım hep.
şimdi soruyosundur bunları neden yazıyorum diye. neden mi yazıyorum? çünkü benim artık hiç kelebeğim kalmadı. ve son kelebeğimi elimde sımsıkı tutuyorum. birazdan onu sana göndereceğim. lütfen son kelebeğimi de öldürme olur mu?
hani senin deyiminle "bölük pörçük" bişeyler yaşamıştık ya... ben ona kendi deyimimle "masal" diyorum. ve sen benim "bitmeyen masalımsın".
şimdi soruyorum sana... son kelebeğimi de öldürüp içimdeki seni de öldürecek misin? yoksa yaşatıp kraliçem olmaya devam edecek misin?
söylesene "bitmeyen masalım" bu masala devam etmeye ne dersin???
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.