GÖNÜL BAHÇEMDE SEVGİ DERLEDİM

• 30 Temmuz 2007 Pazartesi 05:09:02

Gecenin bu saatinde,el ayak çekilmiş.Sessiz,sakin bir ortam.Hep böyle zamanlarda düşünceler sarar benliğimi.
Düşünüyorum da;sevgi gözle görülmez,elle tutulmaz.Hissedilir ve hayatımızın kopmaz bir parçasıdır.Sevgisiz bir dünyayı düşünmek bile içimi ürpertir.
Rabb’imizi severiz;bizi yarattı diye.Anamızı,babamızı severiz;bizi büyütttü diye.Vatanımızı severiz;uğruna canımızı veririz.
Bir sevgi var ki;masum,yapmacıksız,goncagül kadar narin,bir filiz kadar körpe,okyanus kadar sonsuz,hava kadar gerekli olan çocuklarımızın sevgisi...
Bir anne olarak çocuklarım, hayatımın anlamı,yaşama sebebim,göz bebeğim,hayat pınarım,can yoldaşım çocuklarım.
Bir öğretmen olarak çocuklarım;benim baştacım,herşeyim.Hayat yolumda nadide çiçeklerim onlar.Hava gibi,su gibi,ekmek gibi ihtiyacım var onlara.Beni ayakta tutan onların sevgisi...
Karşılık beklemeden severler.Bir gülüşünüz onlar için en büyük hediye...
Çocuklarımız bize yüce Rabb’imizin en değerli hediyesi ve emanetidir.Emanetlerimizi koruyalım,sevelim,kollayalım.
Gönül bahçemin gülleri çocuklarım.......

Reyyhann