AŞK MASALI

• 7 Kasım 2009 Cumartesi 10:09:40

AŞK MASALI

Her aşk bir masaldır derler. Heyecanla başlar, mutluluk verir, sevgiyle sürer ve hayal kırıklıkları ile sona erer. Aşk aslında tek kişilik bir tiyatrodur. İki kişinin oynadığı, çok sayıda figüranı ve izleyicisi olan, ama tek kişilik bir oyun. Ne sen karşındakinin rolünü bilebilirsin, ne de karşındaki senin. Doğaçlama oynanır gider, perde kapanıncaya kadar. Bazen izleyicilerin alkışlarıyla perde yeniden açılır, oyun kaldığı yerden tekrar devam eder. Ama artık normal süre dolmuş, zaman tükenmiştir. Ve sonunda oyun biter. Oyuncular dağılır kendi dünyalarına. Oynanmış olan ne varsa mazide kalır. Biraz gözyaşı, buruk bir mutluluk, hüzün yüklü anılar ve kırık iki kalp…

Aşkın ilacı zamandır derler, her aşk gün gelir unutulur derler. Derler ama kimse inanmaz. Ne zaman silebilir gönül kırgınlığını, ne başka oyuncular doldurabilir sevgi boşluğunu. Taş yerinde ağır, sevgi yürekte huzurludur. Kalpler ayrı kalınca huzur ve umut da ayrılır yüreklerden, ama aşk kalır. Sonsuza dek öylece işgal ettiği yerde kalır. Yapayalnız hayallerin koynunda sessizce yerini korur aşk. Kimse onu yerinden kıpırdatamaz. Hüzünlü bir sonbahar yaprağı gibi dalında eğreti olarak kalır. Kuvvetli rüzgârlar koparamaz dalından, savrulsa da kökü sağlamdır.

Aşk fırtınalar koparmaktır. Durgun denizlerde. Hiç ummadığın anda yıkılmak, ellerin ayakların tutmadığı zaman dimdik ayağa kalkmaktır. Her fırtınanın ardında, durulan sular gibi, gönlünü sütliman denizlere salıvermektir aşk. Az önceki fırtınaya inat, sakin sularda yol almaktır.

Nice baharlar vardır, kışların ardında gizli, nice kışlar vardır baharlara kar yağdıran. Aşk da mevsimler gibidir. Bir anda kar yağar duygularına, ardından güneş açar kalbine. Bir tatlı tebessüm, bir içten sevgi sözcüğü yeter mevsimlerin değişmesine. Yumuşar kalbinin en nasır tutmuş parçası. Doğar gönlüne sevdanın umut veren ışığı. Güneşin yaktığı yüreği, ne yağmurlar ıslatabilir, ne karlar eritebilir. Onca yaşanmış güzellikler, hayallerini süslerken kör karanlıklarda, gördüğün her yıldız, duyduğun her nağme onu hatırlatır. Geçmişten bugüne unutamazsın, unutmak istemezsin. Eğer gerçekten sevmişsen.

Aşk, bazen ayrılık demektir. Sevdiğini bile bile aşk çekip gitmektir, yüreğini bırakıp geride. Beraberken beceremediğin sevgiyi, ayrıyken hissetmektir kalbinde. Bazen ayrıyken daha çok seversin. Yanında bilemediğin değerleri, ayrı kalınca özlersin. Bir ömür boyu mutlu olmayı bir kenara bırakıp, bir ömür boyu âşık olursun tek başına…

Her aşk bir gün gelir yaralanır. Tedavisini bilemiyorsan, yaralanmaktan korkarsın. Bazı yaraların ilacı da yoktur, iyileştirecek. Öylece yaralı yaralı giyersin. Çıkarıp atasın gelmez içinden, çünkü o giysi senin bedenini değil, ruhunu sarmıştır. Çıkarmak istersen üzerinden, ruhunu da çıkarıp atman gerekir.

Aşk, her şeye rağmen umut etmektir. Gelecek güzel günleri beklemektir.
Hiç kavuşamayacağın sevgiliye, gözyaşı dökmektir.
Aşk, her şeye rağmen sevmektir…