İlkokul günlerime daldı gitti gözlerim ...

Bizim dönemlerimizde’ ilk okul tam tedrisattı.Babam sabahları iki tane sarı yirmibeş kuruş

verirdi;annemde yemek verirdi çoğu zaman.Okulumla ev mesafesi uzaktı ,bizim dönemlerde

servis araçları yoktu...İstanbul böyle kalabalık değildi ’çok tenhaydı sokaklar...

Toplu halde eve gelelim diye annem hergün birşeyler koyardı ,pembe kapaklı cam kavonuza

mutlak vişne reçeli koyardı ...Tabi babamın verdiği okul harçlığıda beyaz yakalı siyah okul

önlüğümün ceplerinde dururdu ...

Arkadaşım Gülen annesinin iki oğlan çocuğundan sonra olan tek kızıydı ,çok ta

tombuldu,şımarık ve kaba tabiriyle arsız bir çocuktu .Hergün okul önlüğümün ceplerini

kontrol eder ’ sarı yirmi beş kuruşumu mutlak alırdı’ zorla ,vermek istemediğimi para

biriktireceğimi söylediğimde ,aptal ver ben aşure yerim birde acılı turşu suyu içerim deyip

alırdı .Bu durum beni çok rahatsız etmişti ,öğretmenime söyliyeceğim seni dedim’ben de seni

döverim diye tehdit ederdi..

Çocukça aklımla bir plan düşündüm ,babamın verdiği paraları,okulumun yolunda terk edilmiş

sarı sarmaşık güllü evin bahçesinin taş duvarlarına ,kağıda sarıp saklardım...

Ceplerimi aradığında da evde bıraktığımı söylerdim..

Evet bu okul hatırasının üstünden yıllar geçmişti .

Ben evlenmiştim’ çalşıyordum ,çok kılas ta br işyeri idi ,bir akşam üstü çaliştığım iş yerine

tombul ,kucağında bir yaşını geçmiş bir çokcuklu bayan geldi;çocuk kucağında uyuyordu ’

aa bayan çocuk uyuyor’ ya evet uyudu yolda derken ’Oyaaaaaa sen Oya’sın ilk okuldan ben

Gülen aaa sarmaş dolaş olmuştuk ...

Çocuğu büyük kolutuğa yatırdık ,ayak üstü okul günlerine döndük.Çok duygulanmıştım ,o deli


çocukluğunu aklıma bile getirmemiştim .Gülen çocukluğundaki gibi birden Oya’cım ’dedi

senden bir ricam var;buyur dedim,şu kızım uyurken ben onbeş dakikalığına ,bir alış veriş

yapıp geliyim dedi ’ bende boş bulunup aa tabi dedim..

Gülen alışverişe gitti ,kıvırcık saçlı ı minik kızı uyuyordu mışıl mışıl,birden bir uyanış ki

kıyamet kopuyor,ne yapacağımı şaşırdım,saate bakıyorum ,onbeş daika dedi gelir diye

düşünüyorum..Çocuk susmuyor çığlık çığlık ,işyerimden sokağa çıktım olcak gibi değil

gelen geçen bize bakıyor ,benim sandılar çocuğu.İçeri girdim Gülen yok,bir saati geçti

zaman .

Müdürümüz gelmez mi ,eyvahlar olsun yandım dedim..Napacağım şimdi, md yanıma geldi,

Oya hanım çocuk bahçesine dönmüş burası hani dedi .Ter döküyorum ,özür diledim de çok

mahçubum..Sakin sakin neden sonra geldi,halime bak Gülen hani onbeş dakika idi..
Çocukluğunda ki oyunlara devam dedim...Uyanmaz zannettimde ..

Evet ’bir insan’ yedisinde neyse yetmişinde O !

Oya gedk...