Yedi yaşındaydım.Annem hastalandığında Bayburt’a,oradanda Trabzon’a hastaneye
gönderildi.Bir hafta sonra geri geldiler.
Doktorlar ameliyat olması gerek demişler.Annem,doktorlardan bir hafta izin istemiş.
Çocuklarımla eş dost ile helallaşayım diye.Doktorlar olur demişler.Annemle babam
köye döndüler.Annem herkesle helallaşıp , babamla beraber Trabzon Numune Hastanesi
ne gittiler.Şimdiki gibi ev veya cep telefonları yokki heran açıp haber soralım.
Günlece merak içersinde bekledik durduk.On gün sonra,babam ,elinde bir bavula
çıkıp geldi.Ameliyat iyi geçmiş,biraz daha hastanede yatması gerekiyormuş dedi.
İki gün sonra ablam,babamın getirdiği bavulu açınca ne görsün?
Annemin ameliyata giderken yanına aldığı elbiseler.
Evde feryat figan yükseldi.Cesaretle gittiği hastaneden, geri gelmek nasip olma-
mıştı.Ömrünün baharında,daha kırk yaşında,sevişerek evlendiği eşini,iki yetişkin
kızını ve oğlu olmadı diye yıllarca acısını çekerek,bin nuskalarla dünyaya getirdiği
beni, öksüz bırakarak aramızdan ayrıldı gitti.
Tam anneye ihtiyacım olduğu çağlarda,anne hasretiyle yaşadım.
Yıllar yılları kovaladı.Zor şartlar altında ilkokulu,ortaokulu okudum.Çok istediğim
İlköğretmen okuluna giremedim.Boş gezmektense sanat enstitüsüne gittim.
Aklımdayken söylemeliyim,annemin ölümünden kırkbeş gün sonra babam evlendi.
Sanat Enstitüsünü bir dönem Bayburt’ta okudukduk sonra Manisa Akhisara
göçtük.Yıl 1964
Akhisar Sanat Enstitüsünü birincilikle bitirip ,Ankara Erkek Teknik Yüksek Öğ-
retmen Okuluna girdim.Köydeyken babamın rahatlığı ve varlığı eridi gitti.
Yeni annemden ,arkası arkasına beş kardeşim daha olmuştu.Babamın bana okul
harçlığı verecek gücü yoktu.Okulda, günde on saat ders görüyorduk.Cumartesi öğleye
kadar.Okulda okuduğum1968 yılları,öğrenci hareketlerinin olduğu yıllar.
Bakanlıktan 350 lira burs alıyoruz.Dışarıya,akşamları proje çizerek takviye
yaparak 1972 yılında okulu bitirip çok sevdiğim öğretmenliğe başladım.
Yıllar sonra , Trabzon’daki amca oğluna uğradım.Beraber,Sülüklü mezarlığına
gittik.İlgili memura,annemin öldüğü yılı,adını soyadını söyleyip,plandan mezar yerini
öğrenmek istedim.
Annemi babam parasızlar mezarlığına koymuş.O kısım her beş yılda bir yıkılıp
yeniden mezar yapılıyormuş.
Heyhat.Annemin mezarını blamadım.Saatlerce mezarlığı dolaşarak annemin
beni görmesini bekledim.Okudum,ağladım ve mezarlıktan ayrıldım.
Anemle severek evlenen babam,o gün isteseydi bir araçla annemin cenazesini
köye getirebilirdi.Paralı mezarlığa koyabilirdi.
O da Akhisar’da toprak altında yatıyor.Yazık diyorum.