KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
bilmiyorum
Bunu yazmak için çok mu düşündüm bilmirum ama bildiğim tek şey var ki hiç birşey bilmediğim .
Daha bu sabah kalktığımda yeni bir güne başladım diyordum ama bu gün dünün devamı olduğunu unutuyordum aklımızın dan bağzı şeyleri silmek istesekte her birinin başka bir yeri var unutmak o kadar mümkün deilmiş şimdi anladım bu gün olanlarıda unuta bilsem keşke bana söylenen sözleri yada söylenmiş sözleri bana yaptıklarını yada yapacaklarını silebilmek isterdim aslın da . Ama bunun mümkün olmadığını çok iyi biliyorum tıpkı bağzı şeyleri bilmediğim gibi bu güne kadar yaşadıklarım bana çok ağır geliyor aslın da ilk unutmak istediklerim onlar olmalı beni anlamayan kişilerde olabilir bu yükü omuzlarımdan atmak çok iyi gelirdi aslında belki yeni bir hayata başlamak bağzı şeyleri unutura bilir bana ama arkamda kalanlarda olacaktır muhtemelen onlarıda silsen yaşayacağım şeylerde bana ağır gele bilir yaşadıklarımdan pişman olup onlarıda silsem yaşamamın ne anlamı kalır bilmiyorum. İşte bilmediğim ne çok şey var hayatta bağzı şeyleri silmek de işe yaramıyor peki yaşadıklarımızdan nasıl memnun olucaz onu da bilmiyorum .
Galiba hayatı biraz da akışına bırak malıyız ama ipleride elimizdan bırakmamalıyız bağzı şeyleri kontrol etmeli bağzılarınıda oluruna bırakmalıyız .Ama en önemlisi kendimizi bilmeli yaşadıklarımızdan ders almalıyız galiba ....
YORUMLAR
Neden bilmediğimizi de bilmiyoruz değil mi? Ama bir şeyi iyi biliyoruz 'bilmediğimizi' biliyoruz. bu bizim sıkı sıkıya sarılacağımız tek gerçeğimiz olmalı ki, bir bütün bilmediklerimizi biliyor olmakla akıp gidelim yoksa çekilmez olur her şey... öncelikle hayatta duruşumuz olabildiğince en insanca olmali, olmalı ki her şeyi ters yüz edebilelim. Hayat öyle nesnel bir olgu değil kesinlikle silsen de silinmez insanin ne onu silebilecek gücü ne de sahip olduğu bir şansı var çünki bir yaziyi silmek gibi değil ruhtaki izler...
Bu yüzden aldırmamalı herşeyin nedensel bir bağlantısı var ve neden de sadece insanın kendisidir bu yüzden yeni bir hayattan öte kendinden başlamali işe... Hepimizin yaşamdan alacağı en büyük ders en içimizden yol almaliyiz kendi içimizden yürümeyi öğrenmeliyiz...
Gülümse yaşama ışığını esirgemeyecektır ...
galiba:)güzeldi bir akşamın alacasında hiç tanımadığım birine ait dizeleri okurken aslında ruhumda biriktirdiklerime yaşadığım psikolojiye ayna tutan bir yazıydı bir yazardan alıntı ile bir yorum daha yazmak istiyorum ben herkesin kendine göre bir dağı vardır ve herkes kendi dağında yaşar mevsimleri senin güneşin yakamaz beni benim kışımlada sen asla zatürre olmazsın şimdi çık kendi dağına ayakkabıkarını çıkar ve dolu dizgin koş dağında koşarken arkana hiç bakma çünkü arkanda hiç kimse yok adımların büyük olsun gururla dolaş dağında yeni yeni umutlar serpiştir ve sevginle umutlarını yeşile boya ve unutma sen ölmeden kimse gelmeyecek senin dağına öldükten sonra gelecekler ve burada bir zamanlar koca yürekli bir dağcı yaşardı diye yazacaklar dağının zirvelerine onların söylediklerini senin umurunda bile olmayacak sen zaten senelerce koca bir dağcı olduğunu bilerek yaşamıştın....yaşamla sevgiyle hoşcakalın
üzgüngözyasları tarafından 5/27/2010 6:18:12 AM zamanında düzenlenmiştir.
