İÇİMDEKİ ÖZLEM VE BEN-2

• 3 Kasım 2009 Salı 13:53:07

Karnım açlıktan gurulduyor, içimdeki korku ve heyacanımı bastırıyor ama canım bir şeyler yemek istemiyordu.Annem her akşam geç gelir, bide o saatte yemek yapmaya çalıştığını gördüğümde içim sızlardı.
Bir gün
" Anne! bana yemek yapmayı öğretirmisin" annem
"Neden yavrum,yoksa benim yemeklerimi beğenmiyormusun",
"Yok anne ya ! bu saatte geliyor bide yemek yapacağım diye canın çıkıyor en azından sen gelene kadar yemeği ben yaparsam gelir yersin".
"Olur "dediği kulağımda sanki canım annem inşallah iyileşirde .....
Evimiz büyükçe bir bostana bakıyordu çok geniş ve aklına gelecek bütün sebzeler bolca incir ağaçları vardı.Mahallenin çocuklarından hep koparıp koparıp yemeden atıyorlardı. Ve o bostan,şimdi bembeyazdı ve ay ışığı bostanı pırıl pırıl aydınlatıyordu.

Canım annem, içim yanıyor, evde yanlız başıma ne yapacağım endişesiyle gecenin karanlığında boş boş düşünüyordum.Kapı çaldı,babamdır diyerek kapıyı açmaya gittim.O kadar sert çalıyordiki kapıyı kardeşim uyanmıştı.Saçları zaten beyazdı daha beyaz olmuş kar dolmuş konuşurken ağzından buhar çıkıyordu "Neredsin lan".
Evet babamdı yine sarhoş ve yine konuşurken kelimeler birbirine giriyordu.
"Baba, baba " beni duyamıyordu bile.
" Baba ,annem , " annem evde yok"
Kardeşim anlamasın diye sesimi olduğundan kısık konuşarak babama annemin hastahanede olduğunu zar zor anlatabildim.Ama beni anlayıp doğrulamadı bile o kadar sarhoştu.Ayakabılarını çıkarıp kapının girişindeki yatağa kendini attı ve sızdı o sigara ve alkol kokan elbiseleriyle.

Odanın heryanını içki kokusu sarmıştı çok kötü kokuyordu.Ben büyüyünce içki filan içmeyecek ve kumar oynamyacağım hatta karımı bile dövmeyeceğim dedim kendi kendime.Kardeşim uyanmış yanıma geldi
"abi annem nerede?"
Ne demeliydim nasıl anlatmalıydım ki onu üzmemeliydim.
"Hasta,hasta biraz". Yarın sabaha kadar hastahane de kalması gerekiyormuş doktorlar söyledi".
Kardeşim "yarın gelecek ama dimi" "evet"derken kelimeler kursağıma takılı takılıveriyordu. "inşallah"dedim içimden.
Yanımda uyuyuvermişti canım kardeşim,üşümüş anlaşılan sarıldı bana sıkı sıkı.

Sabah olmuştu,o ev buz gibiydi babamın horlamasıyla uyanmış, kardeşimide kaldırıp, okul kıyafetlerini giydirerek onu okula yolladım,babamın cebinden bir lira alarak kardeşime harçlık olarak verdim.
Babam hala yatıyordu saat sekiz buçuk’tu.Camı açarak içersini biraz havalandırsam bu pis koku gider diye düşündüm ve babamın
" kapat lan şu camı eşşoğlusu soba yanmıyor zaten "
Babama annemin durumunu bir kez daha anlatmam gerektiğini anladım.
"Bu gün okula gitmeyeceğim "dediğimde "
"iyi yaparsın çalışsan daha iyi olur para lazım" dediğni hala unutamam.Adamın aklı fikri para ve alkoldü başka birşey yoktu hayatında.
"Baba annem ,annem’e araba çarpmış hastahane’de dün akşam polisler geldi beraber gittik ameliyata aldılar ama birşey demediler.Yanına biri olması gerektiğini söylediler.
Beni duymuştu ama cevap vermiyordu,başını çevirdi bostana bakarak sigara yaktı.
"Hangi hastahane dedin" dedi ağlamaklı halde.Babam ağlıyordu,babalarda ağlardı demek.