YA SEN ÇABUK YORULDUN, YADA BEN ÇOK GEÇ KALDIM!!!
Mavi ve beyaz gökyüzünde sen ve ben. her şeyden uzak yalnız ikimiz.nefesini duydugum tek varlık.yoklugunda bile yaşadığım sevdam.sen zamanla içimde büyüyen tümör gibisin. Beni bu dünyadan çekip alabilensin. Gidişin ve en sonunda olan şey. Biliyorum bir gün olacaktı ama bukadar erken değil. Varlıgına bukadar alışmışken, gidişine alışmak hiç kolay olmayacak.
Hani ölürsünde başka bi dünya ya gelince günahlarını taşıyamazsın ya.işte sen benim taşıyamadığım günahımsın,sen benim dokunmaya kıyamadığımsın.
Utanırdım, bakamazdım gözlerine. Orada kaybolmaktan ve hiç çıkamamaktan korkardım.korkumu sonunda yendim ama karsımda bakabileceğim bir çift göz bile yoktu.
YA SEN ÇABUK YORULDUN, YADA BEN ÇOK GEÇ KALDIM!!!