Kolay diyen varsa, beri gelsin.
Peki… Şair değilim ! demek, kolay mı ?

Öyle sanıyorum ki, çok kolay. Ama bu sanı, yalnızca izlenimlerimden kaynaklanıyor. Ama benim gerçek düşüncemi sorarsanız; Hayır, derim. Hem de hiç … KOLAY DEĞİL.


Neden bu sanı ? Nedir İzlenimlerim ? Açıklayayım efendim.

İlköğrenim yıllarımdan beri bir okuma tutkusu var içimde. Belki de, zamanla vazgeçmediğim, vazgeçemediğim tek tutkum olduğunu söyleyebilirim. Benim şansım, yaşama merhaba dediğim ilk gençlik yıllarımda bana kılavuzluk eden, yol gösteren ve geleceğimi belirleyen büyüklerimin olmasıydı.

Hikayelerle başladığım okuma serüvenim, Roman, Tarih ve Felsefe ile yol alıp geliştikçe, Şiir de tutkularım arasında hak ettiği yeri almıştı. Önceleri Türk şairleri, daha sonra da dünya şairleri ve şiirlerini okumak, anlamaya çalışmak amacım olmuştu. Bence yaşamın sırrı, şiirlerin dizeleri arasında gizli idi.

Okudukça, daha çok okumak gereğini duyuyordum. Evrensel düşüncelerin usumda yarattığı fırtınalardan bir şey öğrenmiştim. İnsancıl bakış ve Sorumluluk bilinci. Artık okur olmanın yanında, vardığı sentezleri topluma sunmak, yazarak düşüncelerini paylaşmak da bir sorumluluk gereği idi. Böylece başladı yazma serüvenim.

Yaklaşık bir yıl önce tanıştım sanal ortamla. Okuma olanaklarım arttığı gibi, yazma olanağı da bulmuş, içimde bir mutluluk duygusu filizlenmişti. Kısa sürede anladım ki, yazmak eylemi gerçek işlevini yitirmiş, ego savaşçılarının arenasında bir gösteri sahnesi ve yarış pisti haline dönüşmüş. Kerameti kendinden menkul yazarlar, şairler çıkmış ortalığa ve “yüreğine, eline sağlık”,”harikasınız, mükemmel bir şiir buldum sayfanızda” kabilinden sözler, yorumlar uçuşuyor havada.

Bu durumu görünce, sordum kendi kendime. Kolay mı Şair olmak ? Kolay mı Yazar olmak ?Gerçek bir okur olabildim mi elli yılda ? Yanıtım kendime; Hayır. Şunu da belirtmek isterim. Birçok örneğini okuduğum, alçak gönüllülük gösterisi olarak yazılan, aslında kendisine artı değer verilmesini amaçlayan “…kendimi şair saymıyorum, karalamalar bu yazdıklarım” kabilinden değil, içten özeleştirimdir vardığım sonuç.

İşte bu nedenledir, ‘Şair değilim, yazar değilim’ demenin kolay olmadığı. İçtenlikle bunu söyleyebilen, kendisini bu yolda bir öğrenci gibi görüp, bu sıfatları ona edebiyat / sanat çevrelerinin vermesini bekleyenlere sözüm yok. Ama birkaç karalama ve kendi tanıdıklarının (amiyane deyişle) gazına gelerek, kerameti kendisinde addeden ve ‘Ben Şairim, ben Yazarım’ diye ortalıkta gezenlere, yetmezmiş gibi bir de racon kesenlere…vah ki, vaaah…derim.

…………………….devam edecek.
01.112009