- 748 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
BİZ KENDİMİZ
Kim bilir?. Belki de tek bir yazıya,tek bir şiire,tek bir mısraya sığacak kadardır hayatımız;küçücük,minnacık...Beki de destanlara sığmayacak kadar uzun bir layiha...Hayatı emeklemeğe başladığımızda,geleceğimizin nasıl olacağını,dahası,nasıl bitebileceğini hiçbirimiz düşünmedik. O yaşlarda böyle kaygılarımız olmazdı. Gündüzleri güneş avuçlar,geceleri yıldız serperdik..Bir derdimiz olduğunda ki,çok az olurdu,yalnız yakaladığımızda aydede’ye anlatırdık. Kimse bilmesin diye de,ne çok kıskanırdık...
Çağla çağına gelip,hayatı anlamaya başladığımızda,kafamızda bir yığın sorular birikmeye başlardı. Başlardı da çokta dert etmezdik. Dünya avuçlarımızın içinde bir topaçtı,istediğimiz gibi döndürürdük ve hep,bizim istediğimiz gibi dönecek diye avunurduk. Kendimize bir yığın gelecek kurgulardık. Nasılsa dünya avuçlarımızın arasındaydı,istediğimiz şekli verir,istediğimiz yerini koparır,istediğimiz yerine ilaveler yapardık.
Birgün,kamçıyı vurupta topacın dönmediğini gördüğümüzde,hele ters istikamete döndüğünü farkettiğimizde avucumuzda sandığımız dünya başımıza yıkıldığında! Hesapların hiçte bizim yaptıklarımıza uymadığını çok acı anladık. Bir yığın tasarılarımızı,hayallerimizi gönlümüzün derinlerine gömerek,gözden kaybolmayı yeylediğimizde vakit çok geçmişti. Artık bir aydede’mizde yoktu!...
Birgün aklımıza düşüp,elimize kalemimizi alıp,bir yana hayallerimizin haritasını,bir yana gerçekleşenlerin haritasını çizip,sonra,onca seyirci karşısında baktığımızda,haritaların biribirine hiçte benzemediğini gördük. Hayallerimizde ki dağlar, deniz çıkmıştı;göller çöl. Sarkıt ve dikitlerden oluşmuştu şelale diye anımsadıklarımız. Her iki şeklin harita olmaktan başka bir benzerlikleri yoktu.
Ve sorular çoğaldı..Sahi nerde yanlış yaptım? Acaba başkalarını dinlesem daha mı güzel sonuç alırdım? Acaba hiç hayal kurmasam,elimdekiyle yetinsem daha mı mutlu olurdu son? Sahi biz yapıp-ettiklerimizin içinde hiç mi yoktuk? Şu an,kendimizde ne kadar varız?
Hiç mi olmadım yoksa ben?!...
Sahi hayatımızda ne kadar varız biz,kendimiz?...
YORUMLAR
Birgün,kamçıyı vurupta topacın dönmediğini gördüğümüzde,hele ters istikamete döndüğünü farkettiğimizde avucumuzda sandığımız dünya başımıza yıkıldığında! Hesapların hiçte bizim yaptıklarımıza uymadığını çok acı anladık. Bir yığın tasarılarımızı,hayallerimizi gönlümüzün derinlerine gömerek,gözden kaybolmayı yeylediğimizde vakit çok geçmişti. Artık bir aydede’mizde yoktu!...
Maalesef öyle.İmam Hatip Lisesinde görev yaparken bir gün Hadis öğretmenimiz Mehmet Bey'e dedim ki:
-Hocam elimizdekilere sabrettiğimiz için yarın rûz u mahşerde Allah aferin kulum mu diyecek?Yoksa ben akıl vermiştim kullansaydın farklı arayışlara girseydin mi diyecek.
Mehmet her zamanki olgunluğuyla hafifçe başını öne eğdi:
-Sabredin hocanım sabredin dedi.
Bu tebessüm ettiren cevabı hiç unutmam.Genellikle sabretmeyi tercih ettim hayatımda.
Elbette mücadele boşunaysa ve tutulacak hiçbir yanı yoksa yapılacak başka bir şey yok.
Ne hayallerimiz vardı ya yeterince hırslanmadık ya da bugün benim mizah yazımdaki gibi engellerimiz vardı.Bugünümüze şükür demekten başka çaremiz de kalmadı.
Hiç mi olmadım yoksa ben?!...
Sahi hayatımızda ne kadar varız biz,kendimiz?...
İyi bir soruydu.Teşekkürler...
bilgiyekoş tarafından 11/1/2009 12:07:03 PM zamanında düzenlenmiştir.
Sahi hayatımızda ne kadar varız biz,kendimiz?...
Bazan kendi hayatımızı bırakıp; yani, bu günü yaşamadan hep gelecekte oluyor gözümüz ve ister istemez hayeller kuruyoruz. Birde bakıyoruz ki hayat bitmiş; biz bu günü yaşamadan, yarın gelmiş...
Kutluyorum...
Selam ve saygılar...