- 2085 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
ÇANAKKALE VE MEHMETCİK
[ italiÇANAKKALE VE MEHMETCİK
Sevdiğim..okurken yazımı,sakın
Gözünden şimşekler çakmasın e mi?
Dördüncü yaram kalbime yakın
Kirpiğin elmaslar takmasın e mi?
Hikmet Recep
Çanakkale, çocukluğumuzdan bu yana hepimizi, şiirleri, türküleri ve destanlarıyla büyüleyen şehir, hatta şehir olmasından ötesinde anlatıma olanaksız sihirli bir yurt, bir inanç, bir ruh tam anlamıyla bağımsızlık ruhu, her Türk önce Çanakkalelidir, dedirten yemin.
Öyle bir yemin ki, sözle değil, dökülen kanla verilen, canla içilen bir yemin. O yeminde neler yok ki… İnsan olmanın onuru, vatan toprağını kanıyla sulamanın gururu, emperyalizme ’ dur senin yerin ancak tarihin çöplüğüdür’ diyebilmenin büyüklüğü,’ ben bağımsız, özgür kalmak istiyorum’ diyebilmenin bilinci var
Bunun için can nasıl verilir? Ey dünya gör; görmüyorsan işit, işitemiyorsan hisset, bak, komutanım, Atam, Mustafa Kemal’im bana ne emrediyor? Ben size savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum. Heheheyt be, işte emir budur. Emret Atam, yeter ki sen emret. İki yüz elli bin can toprakla nasıl kucaklaşır, şehit kanlarıyla sulanan bu topraktan nasıl bağımsızlık çiçekleri açar? Gösterelim emperyalistlere, emret Atam, yeter ki emret, emret Atam ölmeyi emret...
Ben 57.Alay; Trablusgarp’ta, Balkanlarda, Galiçya’da, Filistin’de, Kurtuluş Savaşı’nda yer aldım. Hepsinde can aldım, can verdim. Ama bir başkaydı benim için Çanakkale, kudurmuş İngiliz Emperyalizmi obüslerinden mermi değil sanki kin akıyordu. Onbeş, onaltı yaşında incecik dal gibi bedenlerimizle, nasıl direnilir bu kine? Göstermeliydik İngiliz Emperyalizmine Mart soğuğunda, Atam o sıcacık sözleri söyledi yüreğimize ’ size ölmeyi emrediyorum’
Ben Mardin’den Vahap,ondört yaşındaydım,askere alındığımda,çelik çomak vardı elimde.Nizamiyede bırakıp çomağı kırma tüfeği aldım elime :Vatan sağ olsun deyip yürüdüm düşman üstüne.
Ben Kilis’ten Mehmet, tarlada sabanı bırakıp geldim Çanakkale’ye. Ne anamla ne babamla helalleşebildim. Son damla kanım da erkenci bir papatyanın üzerine damladı. Ne olur hakkını helal et ana
Ben Balıkesir’ den Halim,mektubunda ağladığını yazarsın be anam.
Anne beni vatan için doğurdun,
Söyle kirpiğinde titreyen yaş ne?
Mertlikle içimi yoğurdun
Hiç asker anası ağlar mı anne ?
Ben Napolyon Bonaparte, aklımdaki ’ İstanbul kimin elinde kalacaktır’ düşüncesi beni çok rahatsız ediyor.
Ben İngiliz Emperyalizmi, dünyanın tüm toprakları benimdir. İngiliz toprakları üzerinde güneş batmaz. Bunun için gururluyuz.
Ben Mehmetçik, Mustafa kemalin askeriyim. Cesaretimle İngiliz soğukkanlılığını, azmimle İngiliz inadını, vatanseverliğimle İngiliz gururunu, kanımla İngiliz emperyalizmini yendim.
Ben Yarbay Hüseyin Avni,57.Alay’ın komutanıyım. Mustafa Kemal bize ölmeyi emretti
Son erime kadar hepsi şehit oldu. Erlerim ölürken bu can bana da fazlaydı. Onların komutanıydım. Önlerine geçtim ve birlikte şehitlik şerbeti içtik.
Ben Lord Casey, Eski Anzak Subayıyım. Biz Gelibolu yarımadası’ndan, Türlerle savaşarak, binlerce insanımızı yitirerek, Türk Ulusu’na ve onun eşsiz vatan sevgisine duyduğumuz büyük takdir ve hayranlıkla ayrıldık. Tüm Avustralyalılar Mehmetçiği kendi evlatları gibi sever. Onun mertliği vatan ve insan sevgisi, siperlerdeki dayanılmaz heybeti ve cesareti, Anzakları hayran bırakan yurt sevgisi, insanlığın örnek alacağı büyük özelliklerdir. Mehmetciğe minnet ve saygılarımla
Ben 57. piyade Alay Sancağıyım. Asutralya’nın Melboum Müzesinde sergilenmekteyim. Altımdaki levhada aşağıdakiler yazılıdır:
" Bu alay sancağı Gelibolu Savaş Alanından getirilmiştir. Ama esir edilememiştir. Çünkü Türk Ordusu’ nun milli geleneklerine göre bir alayın sancağı son eri ölmeden teslim edilemez .Bu sancak son muhafızının da altında ölü yattığı bir ağacın dalında asılı bulunmuştur. Kahramanlık timsali olarak karşınızda duran bu Türk Alay Sancağı’nı selamlamadan geçmeyiniz."
Ben şairim, şiir yazarım Kalemimin gücü bu destanı yazmaya yazmaya yetmez.Yazsam yazsam son sözü yazarım:
Cihan tarihi,vatanı uğrunda senin kadar kanını döken bir millet daha gösteremez.Senin kadar kimse bu vatana sahip olmaya hak kazanmamıştır.
’ Bu vatan senindir ya da hiç kimsenin’
İrfan AKSOY
Kaynakça:M.S,B 57. Piyade Alayı
Halim Yağcıoğlu_ Hikmet Müftüoğlu
k ]
YORUMLAR
Çanakkale'ye altıncı ziyaretim oldu..Orada insanı kendine çeken duygular var..Kemal yeri,sargıderesi,Aanzak koyu,Yahya Çavuş,Mehmet Çavuş...
Hangisini saylım ki..Bir ülkenin emperyalizme direnişinin adı..M.Kemalin doğuşu..Bir neslin yok oluşu..
Bir kez daha gitmeyi düşünüyorum..Yalnız ve saatlerce yürümek,mevzileri,anıtları,Alçıtepeyi,....Alçı tepede bir dost vardı...Mevzilerden kendi çabasıyla topladıklarından evinde bir müze oluşturmuştu..İşte o dostta dünyadan göçmüş......
Bu yazını daha önce okumuştum..şimdi içimi dökmek için karaladım..
Saygılar dost yürek....