KANATLARINA TUTUNDUM BULUTLARIN

• 26 Temmuz 2007 Perşembe 19:04:37

Rıhtımdaki hüzün dolu el sallayışlar gözden kaybolduğunda, doğdukları topraklardan uzaklaşmaya alışmamış olmanın burukluğu, yerini ’’ kanatlarını coşkulu özgürlükler taşıyacak rüzgarlara açmaya aday, yeni yetme güvercinlerin tedirgin ama bir o kadar mutluluk taşıyan duygularına’’ çoktan terk etmişti.
Kalenin silueti kaybolduğunda, Güneş Van Gölünden, yeryüzünün en görkemli vedasına hazırlanmaktaydı. Martıların kahkahaları, yeni bir umuda yelken açan delikanlıların suskunluğunu bozarken, son sigaralar da derin iç çekişlerle tükenmişti.
Taşıdığı tren vagonlarının ağırlığını umursamadan dalgaları yaran feribot, Tatvan iskelesine yanaşırken, öteki kıyıda bırakılan yürek sızıları hissedilir gibiydi. Bindokuzyüzyetmişüç yazında, yirmili yaşların baharında Başkente uğurlanırken, üniversitede okumak hayaliyle içlerinde yeşermeye yüz tutmuş umutlar, belirsizliğin karanlık kuytularına kuşetli kompartmanlarla taşınmaktaydı.
Otuz beş yıl sonra bir Temmuz öğleninde Van Gölü üzerinden süzülüp toprakla buluşunca, iç dünyam yürek çırpınışlarına çoktan teslim olmuştu bile..
Ne çok zaman, ne çabuk geçmişti.. ’’Bu gün geriye kalan ömrümüzün ilk günüdür’’ derler ya.. işte bir ilk gün ..
Yıkık kerpiç duvarlar arasına sıkışmış, anılar yüklü evimin yorgun kapısı geriye kalan yıllardan, birde dibek taşı sessiz, suskun..
Nerede; Anason kokulu rüzgarları Edremit’in,
Nerede; İskelede martıların dalgalara söylediği şarkılar,
Neredeler...
Bindokuzyüzyetmişüç yazında iskeleden el sallayanlar... neredeler.. daha yeni yeni aklar düşmüştü saçlarına, yüzlerinde kalın çizgiler hep vardı sanki, gülümseyen gözlerindeki yaşları anımsıyorum dün gibi.. buruk yürekleri bir Van gölü martısı kadar beyaz, Erek dağından süzülen sular kadar temizdi..
Neredeler,
Umuda açılan yolculukta otlu peynirimizi ve sigaralarımızı bölüştüklerimiz, neredeler.. Savrulduk dört bir yana umudun kanatlarına tutunarak.. başardık ( mı ?) üstesinden gelmeyi umutsuzluğun.. boğuştuk tozlu, dikenli yollarında hayatla, yine de suladık, yeşerttik filizlerini yüreğimizin...


nejdetyeniyurt26Temmuz2007van