- 734 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
CANIM KURUYEMİŞ İSTEDİ
Bugün öğleden sonra sürpriz bir tatil çıktı.29Ekim çoğu iş yerinde tatildir.Bizim öyle bir lüksümüz yok.Bu yüzden öğleden sonrasını piyangodan çıkmışcasına gönlümce yaşamak istedim.Şımarma hakkımı kullanmak ve kendimi şımartmak için rastgele güzargah çizdim.
İlk bijuteri mağazalarına baktım.Değişik tokalar denedim saçım da..Vitrindekiler pek ilgimi çekmedi ayakkabılardan başka...Yürüdüm amaçsız,bir şey düşünmeden.
Acıktığımı hissettim.Öğle yemeyi yememiştim ve saat 14.30 olmuştu.Canım kuruyemiş istedi...İllede Mısır çarşısında ki kuru yemiş olacaktı...Dedim ya bugün benim şımarma günüm...
Eminönü vapurun da buldum kendimi.Dışarı da oturmak istedim... ne me lazım ortalık domuz gribi diye vaveyla gidiyor,üşütmeyeyim de grip olmayayım deyip kuytu bir köşe seçtim ki deniz manzaralı kendi kendimle başbaşa...
Vapur da limon sıkıcısı satan satıcı ne ustaca sıkıyordu limonu.Ardından başka satıcı geldiyse de beni deniz manzarası daha çok cezbetti..Martıları seyrederken Eminönü iskelesine yanaşmıştık bile.
Alt geçitten geçerken oyuncakçılarda ki oyuncaklardan almak istedim sonra vazgeçtim.İş yerindeki bir arkadaşın doğum günü yakın onun için ne olabilir diye bakınırken koca adama oyuncak fikri çok hoş geldi.Evet evet ona atv yarış motoru almaya karar verdim.Numaradan hüzünlü bakışlar yapar,abla sana çocukluğumu anlatayım,benim çocukluğum çok acı geçti geyiklerine iyi giderdi bu hediye.Yoksa şu göbek atan kızımı alsam,ya da ağzı pipolu Lorel Harde ye benzeyen sevimli tombul ,dans eden adamı mı?
Neyse daha var doğum gününe...
Yol da ki balık kokuları beni hadi kızım boş ver kuru yemişi,bak balık ekmek al ,mis gibi kokuyor ortalık, dese de kuruyemişimden vazgeçiremedi .
Nihayetinde aldım yemişlerimi ve öylesine yemeye saldırdım ki....O da ne? Mükemmel bir müzik doldurdu ortalığı..Sanki james last orkestrası çalıyordu.Müziğin geldiği yöne doğru yürüdüm, ne olduğunu anlamaya çalışırken ....devamı var.
YORUMLAR
bu kadar da özlemişken istanbulu bana sımsıcak hatıralar anımsatan yazınızı tebrik ediyorum...sanki sizinle kah vapurdaydım kah martılara takıldı gözlerim ...ve o müthiş insan seli geldi aklıma...gerisi mi:)devamı var....
mevsim rüzgarları ne zaman eserse
o zaman hatırlarım çocukluk rüyalarım şeytan uçurtmalarım
öper beni annem yanaklarımdan
güzel bir rüyada sanki sevdiklerim hayattalarken hala
akşama doğru azalırsa yağmur kız kulesi ve adalar
ah şimdi orda olsam çok güzeldir hala istanbulda sonbahar:(
yüreğinize sağlık