Sevda Melodisi

• 29 Ekim 2009 Perşembe 10:38:14

’ Gelince yanıma, kal biraz. Sessizliği arala sıcacık ellerinle.
Konuşma istersen, saç sözlerini, yanımda usulca soluk al.
Kelimeler fırtınalara tutulsun, dalgalara kapılsın,
Geniş bir çarşaf gibi sessizliği ört üzerimize...’

Klâsik bir müziğin melodisiyle girdin dünyama. ’ Merhaba’nda yıllar öncesini yaşattın bana. Gözlerinin bozkırlarında gezinen içimdeki yılkı atları ezdiler göğsümü. Derin bir sızıyla ciğerlerimi dolaştın, tarifsiz bir iç çekişle dağladın yüreğimi. Unutturdun bana eskimiş, bir kenara atılmış kahrolası sevdalarımı.

Sessizce giderken fırtınalar kapladı benliğimi. Sessiz çığlıklar attım peşinden.
Gözlerimle izledim seni çaresiz. Sessizce ağladım. Bir garip türkü oldum peşinden koşmak isteyen, güftesiz bir şarkı oldum, dağıldım, paramparça oldum gidişinle. Acılarına derman, üzüntülerine teselli, çektiklerine cellât olmak istedim biran. Gözlerini yere çivilediğinde geçmişinin acı labirentlerine dalışını izledim. Utangaç hallerinin kutsallığında, haramiler kılıçtan geçirdi beni, çarmıha gerilen bedenim sessizce inledi sevdanın eşsiz güzelliğinde.

Gözlerindeki engin deniz ne güzeldi oysa. Ne güzeldi mırıltıya benzeyen sözlerin. Bir nefes gibi yakınken bana, başka yüreklerdeydin belki de. Başka yarınlara yürüyor, umudun kollarında muhteşem yaşamlar düşlüyordun kim bilir.

Yüreğindeki fırtınaları bir ben seziyor, kutsal yüreğinde bir ben kalabilirim umudunu taşıyordum. Sessizliğinle, gizeminle, büyülü güzelliğine korkularımı kattım sonra. Hiç uzanamayacağım ellerine endişeli bakışlar attım. Yüreğimin yara bereleriyle sana yürümek, senin dünyanda kalabilmek biliyorum çok zordu. Beni buralardan alıp götürecek o rüya atının dizginlerine yapıştım ve mahmuzladım içimdeki vahşi atları.

Sana yol almak, senin dünyanda var olmak, korkularımla senin mantığını bir zaman makinesinin kanadına bağlamak istedim sonra. İçimdeki deli sevdalarla savaştım yalınkılıç. Ellerimi, gözlerimi kan bürüdü. Yüreğimin ağlayışlarını susturmanı istemiştim oysa.
Kırık ikindilerde odama dolan hayalini kucaklamak niye bu kadar zordu?
Neden mükemmel dünyanda yoktum düşündüm biran. Sevgiler uçurumunda buldum birden kendimi. Bir adım atsam sana uzanacaktım kim bilir! ..

Hülya’lı bir salıncakta sallanacağım sen ruhumu doldurdukça. Yüreğimin en ıssız yerlerinde otak kurabilirsin. Rüyalarımda seninle varoluşum başladı işte. Seninle, kaybolan günlerime sessiz bakışlar atsam da, seninle nice savaşlara katılsam da, sen başlattın bu yangını.

Ülkemin cennetinde sana da yer ayırdım. Geceler boyu seninle dolan şu çocuk ruhumu istediğin kadar paralayabilir, yıllardır bitmeyen bir oyuna sen de katılabilirsin. İçli şarkılarıma seni de karıştıracağım bundan sonra. Dizelerimde birbiri peşi sıra eklenen şiir halkalarında senin de adın olacak anlayacağın.

Lirik şiirlerimde, acıları çekmekten körelmiş yüreğimde tüm heybetinle otur bundan sonra. Senin gözlerinde bir çoban çeşmesi, senin ellerinde yolunu kaybeden bir amâ, senin yüreğinde fırtınalara tutulmuş bir gemi, senin dünyanda aşkına muhtaç olmuş bir deliyim bundan böyle.

Yağmurlar yağsa da ülkeme, fırtınalar talan etse de şu ruhumu, sensin bundan sonra bu yüreğin sahibi. Sana açtım sevda gemimin yelkenlerini. Sil baştan yeni bir sevdanın melodisi dolduruyor kulaklarımı.

Anlayacağın gül dudaklım, bu yürek sana çevirdi rotasını. Senin sularına yolculuğa başladı. Yorgun, tayfasız gemilerimle sana kürek çekeceğim bundan böyle.

Bundan böyle yazım da, baharım da, kışım da sensin benim. Sonbaharlarımı ışınladım başka gezegenlere. Senin yüreğine seferim var. O yürek için göze aldım yeryüzünün tüm savaşlarını. Ödülüm sen oldukça bu savaşa da gözü kapalı girecek, yepyeni bir sevdayla fethedeceğim senin ülkeni.

Selahattin Yetgin