sevgili hüseyin abi kaleminden okuyanin yasamis gibi hissettigi
gercekci bir öykü
binselam bu koca yürege

----Kış yaz altı ay sürdüğünden... Gümbür gümbür dövülerek, yıldırımlarla parçalanan bulutların göz yaşları dağların eteklerinde ağırlaşıp donan ak yorganı eriterek tüketmeye başladı. Bütün canlılar ilk baharın sancısıyla uyanıyor!.. Ve kara toprağa düşen her tohum cilveli cilveli cilleniyordu!.. Ve yaza kavuşacağım diye günlerce ağladığından hava, kara toprak al ter içinde kıvranarak sele gidiyordu!... Ateşini düşürmek için ak kürtüklü kardan buz vardı dağlarının başında da! Ve eteklerinin açıklığı ayıbına gittiğinden bir an önce, canlı canlı börtü böcek, kuşların kanat çırparak konup kalktığı yeşil ipek yazlık yorganıyla örtmek istiyordu dağlar eteklerini!..

Güzel benzetmeler yazıya güzellik katmış.
Anadolu 'da yaşanan binlerce hayattan bir kesit.Ufak değişiklikler olsa da genelde aynı dert,aynı aynı çaresizlik.
Gelecek zaman da belki hepsi birer hayal olacak ve bu yazılar geleceğe birer belge niteliği taşıyacak.
Güzel bir yazıyla bu olayı bizlere sunan Hüseyin Zengin Kardeşimi tebrik ediyor,kutluyorum.
SAYGILARIMLA.