___Hayatla Savaşmam
.....................................
Hayatla başımın belaya girmesini istemem hiç...
Bu yüzden aşırı derecede özen gösteririm kendime. Kendime bana zarar verecek yükler yüklemem. Özneme sadık yaşar, dünyama eklediğim nesnelerimi iyi tanıdıktan sonra, tümleçlerini kabul ederim...
Hayatla savaşmam. Sevişirim onunla ancak. Ancak hayatın güzelliklerini, bitmez renklerini ve solmaz ahenklerini yudumlarım içimde. Yüreğimde kırıklar taşımam...
Kavgayla işim olmaz. Sadece çocukluk çağımda dövdüm çocukları, o zaman da yaramaz bir velettim...Art niyetim de yoktu, dövmeyi bir oyun olarak bilirdim. Çocuk aklı işte...
Ne zaman ki okula başladım, 7 yaşımda uslu bir çocuk haline geldim. Ergenlik çağımda ise olduğum/bulunduğum çizgide beni görenler aaa, bu Selim mi diye şaşkınlıklarını dile getiriyorlardı.
Naifliğim, sadeliğim ve yalınlığım ben yaş aldıkça başımdan, artıyor masumluğum ve beyefendiliğim...
Sonuçta kendiliğim diye bir hayat yaşıyorum. Gerçek hayata karışmam. Ve neden karışayım ki, neden üzeyim ki/ üzülüleyim ki...
Hayatla savaşmam... Kandan nefret ederim. Cana kıymaktan, canı üzmekten, canda korkular bırakmaktan da üşenirim çok...
.......................................................................
MESELCİ
10 Ekim 2009,,,11.51
Mardin
YORUMLAR
7 ayrı köy delikanlısı aynı kıza tutulmuştuk.
Çünkü kız 7 köyün en güzeliydi.
Kıran kırana mücadele ve rekabet ettik.
İnsanlar çocukluk ve delikanlılık çağlarında güzelliğin
peşinden koşarlar da sonra yaşlanınca neden çirkefin ve
çirkinliğin peşinden koşarlar hiç anlamam
tam tahmin ettiğim bir Meselci buldum karşımda Selim dost
Can dost
Harikasın
Hayatla savaşmam. Sevişirim onunla ancak. Ancak hayatın güzelliklerini, bitmez renklerini ve solmaz ahenklerini yudumlarım içimde. Yüreğimde kırıklar taşımam...
ben de benzer temalı bir yazı astım az önce..
ve baktım siz de hayatla savaşmam demişsiniz.. ne iyi etmişsiniz.. öyle olmalı..
Yaşamasını bilene HAYAT GÜZELDİR..
SEVGİLERİMLE..