Çeşitli evreleri geçirip bu günkü haline gelmiş olan insanı tasvir etmek için sözlük, iki eli olan, dik duran, konuşan akıl sahibi memeli diye tanımlıyor. Ama insan sayılabilmek için bu tarif yeterli mi, hiç sanmıyorum. İnsanın anatomik yapısı diğer memeli canlılara tabii ki benzerlik gösterir. Fizyolojik fonksiyonları onlarınki gibidir. Ama insanı insan yapan ve başka hiç bir varlıkta bulunmayan bir takım öğeleri de vardır. Tanrının bahşettiği aklını kullanıp, iyilik, sevgi, pişmanlık, acımak ve saygı gibi unsurlarını yönetebilen bir yapıya sahiptir. İnsan kendisine ve dünyaya üstün olabilen tek varlıktır. Bulundukları ortam ve iklime uyum sağlayan hayvanların aksine, insan doğayı kendisine uydurmaya çalışır.
Tüm bu tasvirden ve yaşayan canlıların içinde en üstünü olması dolayısıyla mutlu bir yaşam sürmesi gerekirken yaptıkları ile dünyalarını cehenneme çevirmeleri, ne akılla, ne izanla bağdaşır. Hepimiz bu dünyada yaşadığımız için örnek vermeye gerek yok sanıyorum. Bu uzun yaşamımda öyle şeylere şahit oldum ki, onca akla rağmen, onlar ne yaptıklarını, ben ise neden o işin yapıldığını hiç bir zaman çözemedik gitti. Çözülemediği için tabii ki, tedbir alınma ihtimali de yok.
Biraz kaba tabir olacak; Hayvanın insanlığa özenmesine pek şahit olmadım ama insanın hayvanlığa özenmesi hiç de akıllıca bir yöntem değil.
İçinizi kararttıysam bağışlayın dostlar.