Leylaklar açmıştı bahçede !
Kış bitmişti ’yeşeriyordu doğa milim milim ,kalbim her yaprakta hızlı hızlı çarpıyordu...
Güneşlencekti gözlerimden baktığım dünya pencerem ...
Baharlar başlıyordu ,uyanıyordu yorgun mevsimden tabiat, renklerde kaybolucaktım öyle
seviniyordum ki;her sabah bahçemizi inceliyordum bir bahçıvan gibi...
Her açan çiçeklerin şeklini,renklerini,kokularını araştırıyordum ,ve ben o çiçeklerin aralaında
çocukluğumu yudum yudum yaşıyordum...
Oyun oynamak bana çocukça geliyordu da;ben çocuktum aslında;çiçekli bahçede geçen
çocukluğuma neler borçluyum neler.
Armut ağacının yanında adını sayamadığım ağaçlar vardı;bir sabah uyandığımda çiçekli
bahçeye bakan odamdan bahçeye bakığımda ,attığım çığlık hep aklımda ’leylaklar açmış
diye bağırdığımda’ annem bu kız çiçek delisi aklımı çıkardı sabahın bu saatinde diye bayağı
kızmıştı bana...
Anne ya’ leylaklar açmıştı bahçede ..!
Oya Gedik
Çiçekli bahçemizden anılarım...
YORUMLAR
Oya hanımcığım,
ben hala sizin çocukluğunuzdaki heyecanı saksımdaki çiceklerimde yaşıyorum.
onların çiçek tomurcuklarını takip ediyorum
her güne başlamadan onları suluyor seviyorum.konuşuyorum.sizinde yüreğinizin güzelliğine sağlık.nice yazılarınızda buluşmak dileğiyle.sevginiz yüreğinizden hiç eksilmesin.sevgilerimle.