---Mahmutun hazin hikayesini riza amcanin sözünü kesmeden sonuna kadar sabirsizlikla dinleyen halil, daha sonra
Hepsinden müsade ister ve dogruca mahmutun oturdugu tarafa yönelmek icin ayaga kalkar...Isin aslini
birde mahmutun agzindan dinlemek ister...Bunu nicin istedigine anlam verememistir Ama merak etmisti
iste...Halilin ayaga kalkip mahmuta gidecegini sezen riza amca,


Riza amca:
---Pek fazla konusmaz mahmut...Yenisin burda seninle sohbet edecegini sanmiyorum...Gel istersen bunu
baska zamana birak...Der ve halili bu kararindan vazgecirir...Riza amcanin bu sözleri üzerine yerine
tekrar oturan halil,


Halil:
---Merak iste... birde ondan dinlemek istedim...Ama sanirim haklisin. Ilk defa gördügü birine
yasantisini anlatacak degil ya...Neyse insallah baska bir zaman onunla dost olur ve sohbet edebilme
imkani yakalarim...Deyip artik eve gitmesi gerektigini, Burdaki herkesi cok cana yakin , sevecen
buldugunu söyleyip bu tatli sohbet icin Tsk ettikten sonra hoscakal deyip kahveden disari
cikar...Gündüz girdigi bu kücük ve sirin kahveden zamanin nasil gectigini farketmeden havanin
kararmis oldugunu görür...Koyar iki elini pantolonunun ceplerine ve düsüne, düsüne birazda cevreyi
kolacan ederek kiraladigi ahsap evine dogru yürümeye baslar...




---Ahsap evinin önüne geldiginde,karsi tarafta O ilk bakista yüregini titreten, yazmali güzel kizin
oturdugun evin kapisinin önünden gecer...Kapinin önünden gecerken istemeden bazi seylere sahit
olur...Icerden bagrisma ve tartisma sesleri gelmektedir...Gür sesli bir erkek ve ona Firsat buldukca
birseyler anlatmaya calisan kisik bir kadin sesi kulagina calinir...Erkek "" Bu yasina geldi daha
neyi bekliyor!! imkani yok evlenecek!! Bundan iyisinimi bulacak!! ""...Kisik sesli bayan "" Aman bey
yapma kizin gönlü yok, varmak istemiyor ona ""...Halil bu konusmalardan pek birsey anlamamisti...Kim
evlenmeliydi, nicin evlenmeliydi..."Neyse bugünlük bu kadari kafi" Deyip evinin kapisina dogru
ilerlerken karsi caliliklardan birinin icinden bir hisirti duyar..."" Kus falandir "" deyip hic
istifini bozmadan yürümeye devam eder...O esnada hisirti sesinin geldigi caliliklarin arasindan bu
sabah elinde süpürge ile tozu dumana katarak evin önünü temizleyen yazmali kiz cikar ve hizli
adimlarla aglamakli bir sekilde dogruca evine girer...Diskapidan iceri girmeden önce kapida bir kac
saniye durur ve halile bir süre hic birsey konusmadan ürkek ceylanlar gibi bakar...



---Halil hayalet görmüs gibi oldugu yerde civilenmis gibi kaliverir. Ürkmedi dese yalan olur..."" Bu
kizin bu saatte bu caliliklarin arasinda ne isi var,hem neden agliyordu acaba "" ...Olan biteni ev
sahibi olan tonton nine ve dede den ögrenebilecegi ümidi ile evden iceri girer...


---O gece yataginda gün boyu olanlari düsündü...Bu insanlar belki kücüktü ama koskoca yürekleri ve
kendilerine has bir dünyalari vardi...Aralarindaki dayanismaya ise hayran kalmisti...Belki ilk
baslarda onlari anlamakta zorluk cekebilirdi ama zamanla onlari anlayabilecegini ve taniyabilecegini
düsündü...Ama Yazmali kizin yeri ise bambaskaydi...O siyah iri ceylan gibi ürkek gözleri
unutamiyordu...Ya aksamki O bakisa ne demeliydi...Bu bakistan ne anlam cikarmaliydi bunu bile
cözmekte zorlaniyordu..."Sabah ola hayr ola" deyip huzurla basini yastigina koyup uyumaya
basladi...