------Eğer insanlar ben merkezli bir hayat yaşamaya başlarsa, sosyal denge bozulmaya başlamış demektir.

------Eğer komşumuz aç yatarken biz tok yatabiliyorsak ve uykumuz da kaçmıyorsa, insanlığımızı kaybetmişiz demektir.

------Eğer küçücük çocuklar yeterli miktarda besin alamadığından dolayı hastalanıyor ve ölüyorsa, herkes görevini yapmıyor demektir.

------Eğer sokak çocuklarının sayısı günden güne artıyorsa, ahlak dinamiklerimizde günden güne artan bir törpülenme var demektir.

------Eğer “Huzurumuz bozulmasın” düşüncesiyle anne babalar huzur evlerine veriliyorsa, huzursuzluk başlamış demektir.

------Eğer çocuklar kreşlere bırakılıyor, anne şefkatinden ve baba disiplininden uzak yetiştiriliyorsa, yarının şefkatsiz ve acımasız anne-babaları yetişiyor demektir.

------Eğer insanlar kaçırılıyor, işkenceye maruz bırakılıyor ve bir eşya gibi satılıyorsa, insaniyet kokuşmaya başlamış demektir.

------Eğer kısa yoldan kazanç elde etmek için insanlar başkalarının hakkına el koyuyor ve haklıya hakkını vermiyorsa, adaletsizlik başlamış demektir.

------Eğer insanlar okumuyor, okuduğunu anlamıyor ve anladığını uygulamıyorsa, ilmî-amelî fakirlik başlamış demektir.

------Ama eğer insana yatırım varsa, yukarıdaki olumsuzlukların kökü bir gün kuruyacak demektir.