hayatın içinden ve de akıcı bir yazıydı..
konuya diyecek yok zaten...
yüreğinize sağlık demek düşer bana yalnızca. takdirle...

beni burayla tanıştıran ve buranın müptelası eden sizin yazılarınızdır.uzun zamandır takip ediyorum sizi.her yazınız gibi bu da çok güzeldi...

sevgiler...

Güzel bir dialog konusu açılmış yazıda. Taşların büyüğü her ne kadar biz erkeklere gelse de, hiç birimiz başımızın yarıldığını fark etmedik. Çünkü, hangimiz üzerimize almayı isteriz ki o taşları ?
Özen var yine yazıda, emek var. Takdir hak edilmiş.

Nermin kızma daa...Sen biliyorsun durumu bari sen kızma be arkadaşım:)

Sevgili Pelin, çok haklısın ama düzen bu ne yapabiliriz ki? Kabahat kadınların. Sen kilo almamaya dikakt edersin, makyajsız evde dolaşmazsın, en can alıcı elbiselerini giyersin, adam çapından asla rahatsız olmadığı göbeği, çizgili pijamaları, tuttuğu takımın terlikleri ve eline yapışan kumandasıyla arzı endam eder evde. Bir de dışarıya çıkmaya görsün, taranırda taranır...Sürer sürüştürür...Sen basit bir ruj sürsen dışarı çıkarken, kim için süsleniyorsun, gittiğin yerde ben olmayacağıma göre der. Be mübarek adam, bütün akşam senin için süslenir karın, göz ucuyla bakmazsın...Bu tip kocalar çok.Allahtan yeni nesil erkeklerde biraz daha kültür seviyesi yüksek de paçayı sıyırıyoruz....

Gülsem mi ağlasam mı bilemedim doğrusu...

Ne güzel sözler söylemiş aslında kahramanımızın annesi.
Sonuç olarak şunu söylemek istiyorum ki, erkekler dışarıdaki bayanlara gösterdikleri ilgi ve kibarlığın yarısını eşlerine gösterselerdi belki de her şey daha farklı olurdu. Haksız mıyım ama...

Güzel bir anlatım tarzınız var, kaleminize sağlık...

Aynur kızıyorum ama :))))))) Oh ne güzel gel ve git. Uşağum kızacam sana da !

Sayfama ilkkez gelen arkadaşlara teşekkür ediyorum.Hoş gelmişler...Yadıkları güzel sözlere de teşekkür ediyorum. Ve eski arkadaşlarım, sizlerle beraber olmak çok güzel. Zamanım olsa da hep yazabilsem. Ama ara verince de soğuyor insan.Zor geliyor yazmak. Hepinize teşekkür ederim. Artık seneye görüşürüz:)

çok tatlısınız yaaaaaaaaaaaaaaa
bu sayfayı okumasaydım çok üzülürdüm inanın.
Hele ananızın dedikleri bitirdi beni.
möüthiş bir yazım.
sanıyorum sizi bundan sonra kaçırmamalıyım.
paylaşım için çok ama çok teşekkürler.
sevgimle.

Hoş geldin Sewvgili arkadaşım aramıza. Seni ve yazılarını özlemiştim. Yine güzel ve akıcı bir yazıyla döndün aramıza. Sevgi ve tebriklerimi sunuyorum sana. Hoşgeldin ve bir daha da ayrılma aramızdan ha.

Nihayet yazılarınız kavuştuk...Sizi okumak güzel bir duygu Aynur kardeş.

Toplumsal gerçekleri,çıkarıp kuyumcu titizliğiyle işleyerek bizlere sunmuşsunuz...

Demek ki dış görünüşlere aldanmamak lazımmış.

saygım ve sevgimle.selamlar...

MERHABALAR;

ÖYKÜNÜZÜ ÇOK BEĞENEREK OKUDUM..10 PUAN BENDEN..BETİMLMELERİNİZ HARİKA..

anam dediydi.......beğeni ile okudum....kutlarım yazan kalemi

saygılarımla

Nihayet yazınızı gördük..Üstelik çok etkili bir anlatım..Bu da sizin tarzınız..

Toplumun çoğunluğu o gravatlı adam gibi yaşıyor..Dış dünyasın da farklı iç dünyasın da daha farklı..

Aslında bu da kişilik bozukluğu gibi bir şey..

Yazınız güzeldi..Saygılar, sevgiler...

Bazı kendini kravat takınca medeni sanan .... için güzel bir cevap niteliğinde; akıcıydı yazınız.
Sevgi ve saygılarımla...

Hani bir söz vardır. "Ne insanlar gördüm üstünde abası yok, ne abalar gördüm içinde insan yok" diye.

Bu hikaye aynen bu dediğim sözü kanıtlar gibiydi. Eşek kabeye gitmeyle adam olsaydı, dünyada eşek diye bir yaratık olmazdı" galiba ne dersiniz sevgili Aynur hanım.

Çok güzel bir yazı. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize.

Hanımlar dikakt edin. "Bağdata pirince giderken, evdeki bulgurdan olmayın sakın"

sizin yazılarınızı okumayı özlemiştim...
harika bir bakıştı...
saygılarımla...