KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
SOKAK ÇOCUKLARI
Neden ben ? diye başlar bütün sorular...
neden ben ? kim olursan ol nerede nasıl yaşarsan yaşa kendine yapılmış en ufak bir yanlışta veya hata da ilk sordugun soru neden ben olur. hayata sorarsın önce yaşantına ve yaşantında, hayatında bulunan a’dan z’ ye herkeze sorarsın ama hiç bir zaman cevabı yoktur bu sorunun hayatımızdaki çogu soru gibi bu da cevapsız kalır...
bu hayatta belki de neden ben sorusunu en cok soran o masum, temiz,ve herşeyden güzel olan ne varsa hepsinden habersiz olan çocuklar sorar.. onlar sokak çocukları diye ayrılır diger cocuklardan. insanlar onları gördüklerinde ürker ve korkarlar halbuki onların o gözlerinin içine bir kez bakılsa... neler degişir kim bilir. onlar yetiştikleri ortamda sadece zarar vermeyi ögrenirler çünkü onlar doğdukları andan itibaren zarar görürler onların ne acılar içinde büyüdüğünü hiç düşünmeyiz.. sadece suçlar hor görürüz onları kendi ellerimizle karanlığa iteriz.artık son gelmiştir onlar için ya hapisane köşelerinde yada köprü altlarında karşılaşırız onlarla. işte hayat o an daha da bi zorlaşır onlar için.. ve bir gün
içlerinden biri gecenin o eşsiz karanlığında hıçkırıklar içinde isyan ederken rabbine tek sorusu neden ben olur.. neden ben... bunu kim bile bilir ki. oda iyi biri olabilirdi. iyi bir işi iyi bir ailesi sevgiyi , şevkati, mutluluğu doyasıya yaşayabilirdi ama onu rabbim böyle sınıyordu.evet rabbim o herşeyi en iyi bilen bizleri yoktan var eden.bu hayatı sınav kılan.herşey onun ol demesiyle olurdu.herkez bir sınavdaydı ve en zor olanı SOKAK COCUKLARINA düşmüştü. ve daha kim bilir o küçücük yürekleri nelerle nasıl sınanacaktı... HAKKIMIZ VARMIYDI ONLARI İTİP KAKMAYA O KÜÇÜCÜK YÜREKLERİNİ YAŞARKEN YOK SAYMAYA
YORUMLAR
Doğuştan şanslı olanalar var
Bunun değerini bilmezler
Her imkandan nasiplenir
Var şımarık ve ukala tipler.
Oysa, herkes eşit hak doğar
Kimisi gül, kimisi diken
Adil bir hayat arar durur
Bakmadan yitip giden can'a.
Doğuş ile batış iki zıt
Özürlüyü sevmez us, çok kıt
Şov yaparak, verir yardımı
Hak hukuk kullanır çok zengin.
Kimsesiz çocuklar da ister
Varlık ile darlık görmeyi
Çok şey ister tatlı canı
Sıcak bir yuva ortamında.
Göz hakkı var her görüntüde
Onlara uzansın mert eller
Sevgi görsün yuvasız kuşlar
Bu uğurda verelim destek.
ayla hanım öncelikle şiirime verdiğiniz değer için çok teşekkür ederim. bende yazınızı okudum. ne güzel dile getirmişsiniz hani söylemek isteriz de tam dilimizin ucundayken bir başka sözcükle çıkıverirya bir başka ağızdan öyle birşey. kaleminize sağlık. ben çocuk öykücüsü olduğum için daha da etkiledi beni. elli üç kitabım var yayımlanmış. öykü tadındaki yazınız beni etkiledi. dostça kalın...
Neden ben demekle Allah'ı sorgulamak ne kadar doğru olur. İnsanlığın, çevrenin, ailenin sorumsuzluğunu, duyarsızlığını devletin yetersizliğini Yaratan'a mal etmek ne kadar doğru olur.
Güçlü olan güçsüze el uzatmazsa, devlet kasasını hırsız zengine boşalttırırsa, bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyerek sorunlara göz yumulursa bundan sorumlu olan Allah mı?
Bu sokaklarda yaşayan yaşamayan herkesin imtihanıdır.
Ne yapayım bakamıyorum diye çocuğunun sokakta kalmasına, mendil satmasına razı olan anne baba sorumlu değil midir?
Devleti yöneten siyasiler sorumlu değil midir?
Kurumlarda yönetici sıfatı ile koltukta yaşlananlar sorumlu değil midir?
Vergilerle dönüyor bu çark.
Vergiyi kaçıranlar sorumlu değil midir?
Neden ben sorusunu soran insanı da anlamakta zorlanıyorum. Bunu soran bir çocuksa sözüm yok.Çünkü çocuklar henüz hayatın ciddiyetinin farkında değiller. Ama bir yetişkin soruyorsa, benim aklıma şu soru geliyor akabinde. Başkası olsa senin yerinde için rahat mı olacak?
Neden ben?
Sen değilsin?
Seni üzen beni üzmüyorsa benim kendimi sorgulamam gerek.İnsan yanım gelişmemiş demektir.
İşte sokağa itilen insanın sokakta kalmasına sebep olan ortaklığımız.
Düşündüren paylaşım için teşekkürler.
Yaşlansın koltuklarında oturan yetkililer
Saygımla.
