İZMİR İ YAŞAMAK II

• 13 Ekim 2009 Salı 11:01:57

Perona yaklaşmıştım artık.Otobüse binmek için sıraya dizilmiş insanlar,adeta uzun bir şeridi andırıyordu.Yağan yağmur damlalarının altında herkes gelecek olan otobüsü bekliyordu. Herkes yabancı.Arkadaşım dışında tanıdığım hiç kimse yoktu o an.Yabancı yüz yağmuru ama;kiminin yüzündeki o tatlı gülüş soğuk havada insanın içinin ısınmasına izin veriyordu.
Arkadaşımla kurstan çıkmıştık.Resim çizerken elimizin kağıda temas etmesi sonucu karalar içinde kalmıştık.Elimizi silmek için peçeteye ihtiyacımız vardı.Etrafımıza bakındık.Sevimli bir kadın.Peçeteyi ondan isteye bilirdik.Kadın tatlı bir gülümseme ile peçeteyi uzattı.Bizde hemen elimizi silmeye koyulduk.Yağmur şiddetini arttırmıştı.Beklemek artık güçleşiyordu.Uzun bir sessizlikten sonra kadın bize,ellerimizin neden bu hale geldiğini sordu.Arkadaşımla “resim kursuna gittiğimizi ve çizim yaparken bu hale geldiğini “ söyledik.
Kadın zaten sırtımızda ki rulolardan çizim yaptığımızı tahmin edebilmişti.
Uzun bir bekleyişten sonra nihayet artık otobüs gelebilmişti.Herkes sırayla yerini bulmaya çalışıyordu.Kimi oturarak ,kimi de ayakta yolculuğa başladı.Karşıyaka dan artık ayrılma vakti gelmişti.Otobüs hareket etmeye başladı.Herkes yağmurun altında ıslandığı için parfüm,ter vs. gibi tuhaf kokular karışmış ve otobüsün içi havasız bir hale gelmişti. Dayanmak çok güçtü.Mecbur artık dayanmak zorundaydık. Bayağıda yolumuz vardı.Toplu taşıma aracı ne yapalım…ve bu araç İzmir’in yollarında oynuyordu.
Menemen’e yaklaşmak üzereydik.Kendi durağıma geldiğim için inme vaktim artık gelmişti.Yağmur hala durmamış ve aynı şiddetle yağmaya devam ediyordu.Eve varana kadar sırılsıklam olmuştum.Kararımı vermiştim.Kıyafetlerimi değiştirdikten sonra resim çizecektim.Sınavları kazanmam için aralıksız alıştırmalar yapmam gerekiyordu.Kağıdı elime aldım.Ve günlük insanların koşuşturmalarını anlatan ve hissettiren bir resim çizecektim.Kalemim donmuş gibiydi.Hiç bir şey yapamadım.Bende aynı kağıda şiir yazmaya başladım.Döküldükçe döküldü harfler dizeler halinde şiire.Çok sevkliydi.İzmir bana sanatı,edebiyatı sevdirdi.İzmir benim hayatımda eğitim çapında büyük bir dönüm noktası olmuştu.Yazdım İzmir i dizeler halinde;ama çizememiştim.Ben şiir yarışmasına değil ,resim sınavlarına girecektim.