- 5141 Okunma
- 13 Yorum
- 0 Beğeni
Ablama..
’’ Bakma bana öyle
Hüzünlü gözlerle
Dayanamıyorum
Gözündeki hüzne ’’....dedin ve gittin...
Anlamalıydım! dedim kapıda beklerken..Anlamalıydım!..Bu şiir gibi konuşmanın ardında bir şey var diye..
Anlayamadım.
O son hallerin gözümün önünden gitmiyor. Seni böyle görmek istemezdim de üstelik.
Oysa biliyordum gideceğini. Hazırlamıştım kendimi. Teselli makamına iltica etmiştim.
Hiç düşündüğüm gibi olmadı gidişin. Oysa bu hazırlık sen hastalandığın günde başlamıştı.Yavaş yavaş gidiyordun gözlerimin önünde.Hem umutlanıyor hem de hazırlanıyordum. İşte böyle karmaşık bir duygu bu. Ümidimi hiç yitirmeden son an’a kadar ümitlendim ve aynı zamanda da hazırlandım gidiceğine.
Bakamadım gözlerinin ta derinlerine ya ona yanarım. Güle güle deyip ardımdan el sallayışını dönüp bakmasam görmeyecektim. İyi ki dönmüşüm. O halsiz, takatsiz haline rağmen bana el salladığını gördüm ya, içim az da olsa rahat.
Seni uğurladık üç bacın bir de abin, çocukların, eşin ve damadın. Bilmem farkın da oldun mu ama, eski mahalleden komuşumuz Serengül abla da geldi hastaneye, o son dakikaların da hepimiz yanındaydık.
Pamukla su damlattım kuruyan dudaklarına, ellerini öptüm okşadım ağlamadım, hüznümü dökmedim yanağına ablacım..
Acıların bitti, ağlamadım.
Anneme babama özlemin bitti ağlamadım.
Hüznümü dökmedim mezarın başında ablacım.
Sevdiğin çiçeklerden birer dal alıp diktim üzerine. Sen onlarla konuşurdun tıpkı bir insanla konuşur gibi. Gülerdim seni çiçeklerle konuşur gördüğümde. Bu defa gülmeyeceğim söz, yine konuş onlarla ablacım.
Gittiğin yer nur olsun.
Kabrin gülistan olsun.
Allah yar ve yardımcın olsun.
Muhammet (s.a.v) şefaatçin olsun.
İnşallah ...
YORUMLAR
Başın sağolsun sevgili şairem...
Öyle bir anladım ki sizi...Ablamda şubat ayında tutulmuştu bi hastalığa çok şükür atlattı.Ben de ona şiir asmıştım ''gidenlerin ardından''en çok sevdiği şiir diye.
Geçen cumartesi yanıma izine geldiler,şu an yanımda VE ona dönük sırtım yazıyorum sana sessizyaşlarımı görmüyor iyi ki.ALLAH size selamet versin...Sabır demiyorum çünkü inancım odur ki Allah sabrı belası ile verir...Belki en acısı kardeş acısıdır,nasıl teselli etsem ne yazsam içini serinletmek ne zor.Ama dua yolluyorum senin yüreğine kardeşinin ruhuna,mekanı cennet olsun.
Dostlar sağolsun.
Dua ve taziyede bulunan siz değerli dostlarımdan Allah razı olsun.
Ölüm Allah'ın emri, hepimiz bu kapıya doğru yürüyoruz. Allah hayırlısından nasip etsin.
Sevgili ablamın hastalığı lösemiydi. Yaklaşık bir buçuk yıl tedavi gördü. Hastalık bahanesi oldu ömrü buraya kadarmış.Allah en iyisini bilir. Rabbim tüm geçmişlerimize ve ablama rahmet eylesin. İnşallah çektiği sıkıntılar onu orada rahatlatır.Burada çektiğini orada çekmez. Allah mekanını cennet eylesin.
Hepinize teşekkür ederim .
Bir ara ablanızın hasta olduğunu okumöuştum yine bu sayfada. Daha sonra sık sık gelmeme rağmen ablanız işle ilgili bir yazıya rastlamamıştım bu güne kadar ve verdiğiniz haber kötü etti bizi inanın sevgili şairim.
Hepimizin en çaresiz hastalığıdır ölüm ama her ölüm de erkendir biliriz. Ablanızın mekanı cennet oslun. Sizlere de sabır, metanet ve baş sağlığı diliyorum.
Sevgiler yüreğinize
Amin...
Şimdi sevgili Arzuya taziyeden geliyorum içim burkularak,ana sayfa da yazınızın başlığı ilişti gözüme gelip-gelmemek arasında gittim kısa bir süre, kanayan bir yaranın var olduğunu hissettim,her ölüm çarpıyor beni ve her gidenle bir kez daha uğurluyorum canım babamı.Aylarca kendime gelememiştim ki doğduğumuz gibi öleceğimizi bile bile gerçeğimizi göre göre,reddediş değildi,çok zor günler geçirdim bayramlar,babalar günü ve ailemin her özel günlerinde daha bir kanadım,anneme daha bir sarıldım,babam kokan saçlarına,ellerine gömdüm çaresizliğimi ve doya doya babam kokladım.
Ne yazdım bilmiyorum bu gece çok ağır geldi taziye ve bu yazı
dağıldım...Yetimliğim kanıyor...
Başımız sağolsun...Saygımla...
Eş:)Hülya tarafından 10/12/2009 12:16:18 AM zamanında düzenlenmiştir.