SANA...

• 10 Ekim 2009 Cumartesi 15:03:20

Şimdi bugünün ilk saatlerini yaşıyorum,herkes uyuyor,herkes sessiz,ev usul usul uykuda..
İstanbul ağırlaşmış ve yorgun...
Hayat ise kimine göre çok ama çok kısa..şimdi,şu saniye bunu yaşıyor olabilmek bile mükemmel...
Belki bilinmez ama bilinmezlikler bile güsel şu saniye...
Bana herşey okadar hoş ki..
Senin yaşadığını bilmek bile senin adını anmak bile...
SEN!!!Bu üç harf sen olduğun için anlamlı.Bu hayat sen olduğun için böyle..ve ben seni beklediğim için böyle uykusuzum herkes mışıl mışıl uykuda olduğu zaman..
İstanbul bile girmişken koynuna serseri bi adamın ben sensizim.Ama seni düşünmek,beklemek bile mışıl mışıl bir uykudan daha güzel,daha hoş,daha gerçek ve daha çok bana ait...
Ey istanbul sana diyorum sen uyurken bile ben onun olurum..Kimse bilmese bile hissetmese bile sen uyurken ben seninle olurum,seni yaşatırım hayallerimde ve seni bulur elbet günün birinde gözlerim..
Ve gözlerim yorgun düşerse birgün bilki sana ait hala...
Bütün çıkmazlar sana çıkıyor şimdi gecenin bu saatinde..içim neden böyle biliyorum şimdi...
BElki hayatımda ki herşey birgün tamamen yok olucak.Şimdi yavaş yavaş anlamını yitirdiği silikleşmeye başladığı gibi..ve belki benim hayatım diyebileceğim bi hayatımda olmıcak..
Durmadan değişmiyor mu ki herşey.En kötüsüde insanların değişmesi sanırım hayatta.Çünkü o değişirken anlayamıyorsun..
Hep sen onun için birşeyler yapıyorsun ya gün geliyor o artık senin onun için yapıklarını umursamıyor.Sense bu değişim içinde ordan oraya savruluyorsun.Ona uymaya çalışıyorsun ama bi bakmışsın uzaklaşmışsın yakın sanarken sen.O en başta taptığın adam war ya ömrünü vermeyede razı olduğun her şeyi yaptığın adam ŞİMDİ bambaşka biri.Neden biliyor musun?İyi dinle çünkü acı vericek bunları duyduğunda.ÇÜnkü sen kovalıyorsun ve o bundan o kadar memnun ki.
Halbuki değişime ayak uydurmaya çalışmasak sadece ve sadece akışına bıraksak O istiyor diye değilde BEN mutluyum diye yaşasak..Ozaman taptığımız adam bizden uzaklaşır mı ya da kaçan ve kovalayan olur mu bilemem ama...sonuçta kendim için yaşamış olurum..Buda içimde oluşan acıyı azatır belkiii...
Sonuçta bu benim hayatım diyebilirim belki slinmişlerin arasından bir kare fotoğrafa..
Belki seninle olan bir FOTOĞRAF karesine işte bu benim hayatım diyebilirim!!!!!
Karşımda bi duruşun var şimdi haykırsam ben dünyaya unuTur musun?
Karşımda bi gülüşün var şimdi sana diksem gözlerimi yok olur mu?
Karşımda bi bakışın var şimdi umursamasam seni kayıp gider misin RUhumdan?
Kİmi zaman gözlerim dalsada uzaklarda bi yerlere,
Kimi zaman içimden bir çok şeyler akıp geçsede kendimden birtek ben varım arta kalan..
Hİç kimsem hiçbişiyim olmasın varsın senden sonra.
Hayatımda oldğun kadarsın sen bana..
Bakışlarını görebildiğimm uzaklıklarda aitsin bana..
Keşke şimdi orda olsa baktığım uzaklıklarda...
İçimden geçen fırtınamsın sen bana limanımı alt üst eden,ruhumda oluşan gelgitlerimsin sen benim mutluluklarımı kayıplara götüren??
Sen yaram mısın kaderim mi,söyler misin nesin sen bana???

Ayshin SEVİMLİ