Öyle sitemler vardır ki, bir medihtir ve öyle medihler vardır ki, bir kötülemedir. la rochefaucauld
ASENA_ÜLKÜ
ASENA_ÜLKÜ

UYKUNUN BEDELi

Yorum

UYKUNUN BEDELi

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

660

Okunma

UYKUNUN BEDELi

UYKUNUN BEDELi

[ kalin Yaprakların esintisi arasında kayboluyordu hıçkırıkları..Derinden gelen bir acıyla ağlıyordu.Gecenin karanlığı prangalamış , yıldızlar demir parmaklık olmuşlardı ona..Yılların verdiği yorgunlukla derin bir iç çekti.Tek başınaydı şimdi hiç olmadığı kadar yanlızdı.. Bir bir düşünüyordu bütün olanları..Bütün geçen o yılları.Uçarı lise yıllarını..Gençliğin verdiği heyecanla başında kavak yelleri eserdi..Gerçektende tozpembeymiş diye düşündü..
Edilen o heyecanlı yeminler..Tüm dünyayı fetheden o uçarı kalp..Özgürlüğü sonsuz arzulayan o heyecan.Nasılda uzaktı şimdi ona.Sonra üniversite yılları..Yavaşça zorlaşan hayatlar..Bir başına kurmaya çalıştığın hayatta karşına çıkan ve her çıktığında seni bir öncekinden daha da çok şaşırtan zorluklar..Ve memleket mi gençliğim mi tercihini yaptığın o deli dumrul akan kan.Belkide o yıllarda onu ısıtan şey sadece bu deli akan kandı kimbilir..
Ve şimdi..Yaşam mücadelesi veren insanlar arasında ülkesini yaşatmak için can veren biriydi o.Hatta verilen canların birine değil birçoğuna şahit olmuştu Oluyordu ..Her geçen gün akan kan dahada çoğalıyor İnsanları korkunç uçurumlara sürüklüyordu..Derindi bu bu uçurumlar.Merdivenlerinden süzülen kan arttıkça merdivenler uzuyor ve uçurum gittikçe derinleşiyordu.İşte o tüm bunları izlerken ne akan kana engel olabiliyor du nede uçurum kenarından uzaklaşabiliyordu.Ah nasılda kandırmışlardı herkesi diye düşündu.Günlerce aylarca yıllarca kandırmışlardı..Herşey güzel diyerek.Şiirlerle avutmuşlardı Pembe dizilerle , birbirlerini gözetleyenlerle..Kim kiminle napıyordiyerek uyutmuşlardı.Bir gün uyandı herkes..Silahlar yeniden alevlendiğinde .. Artık beraber yürüdük biz bu yollarda geğil vakti geldi ayrılığın diye söyleniyordu şarkılar.Vakit tamam dediklerinde uyandılar..Şimdi yine sokakta herkes..Uçurum para kan..İnsanın insan olmayı unuttuğu zamanlar bunlar..Ah ah.. Nolurdu yıllar önce böyle derin uyumasalardı..DEMİŞTİ sevdiği.. Dostu ailesi arkadaşı ülküdaşıydı..Yanyana girdikleri her yolda yine yanyana başarılı olmuşlardı..Taki bugüne kadar..İşte bugün Bu lanet dolu kara gün kollarında can verirken sevdiği..İçine o derin ateş düştüğünde anladı uçurumun kenarından yuvarlandığını..Şimdi hissediyordu kanın sıcaklığını ve soğuyan bedenin katılığını.. Şimdi haykırırcasına ağlarken anlıyordu AĞIR UYKUNUN BEDELİNİ...

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Uykunun bedeli Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Uykunun bedeli yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
UYKUNUN BEDELi yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL