- 936 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Boşuna uğraşma göğe boyun yetişmez!
Boşuna uğraşma göğe boyun yetişmez!
Duygu yıkıntılarından
Sağ çıkmışlara
İmlayı kendi atan dudaklardan
Kutup yıldızını seçebilen nadir gözlere
Kara kışta yazı yaşayabilenlerden
Sonbaharda düşen yapraklardan çok
Daldaki yapraklara bakmayı sevenlere
Okumayı bilen, bilmeyene bu saçmalığı ileten
Tüm güzel yüreklere
Yasmin’in (levy) ki kadar keskin bir çığlıkla merhabaaaaaaa!
Evet!
Merhaba.
Az bilinen manasıyla ‘’ benden size zarar gelmez ‘’ anlamında bir merhaba!
Adını herkesin bildiği ve herkesin pek yaşamadığı bir hastalık bu ruh hallerim.(Bu 24 yıllık. Pardon saat miydi?)
Mahalle bilimi (Elalem) ‘’Karamsarlık’’ diyor
Bense ‘’Düşünce esmerliği!’’
Ne kadar yalan!
Ne kadar gerçekse!
Her 15’ine gelen çocuklar
Bilmem kaçına kadar
Adetmiş gibi kapılıyor bu vebaya!
Ben çocuk muyum?
Sanmıyorum.
- Saçmalama İbrahim!
Peki ben adam mıyım?
Sen kimsin ki be!
(Bunlar kendime,
aldırmayın kendimle derdime)
‘’ Olmuyorsun biçilmiş bir kaftan
Kulakların anlamaz laftan! (sus)
Bölünmüşsün ikiye
Üç olmaya hevesin var.
Hevesin var
Konuşmak için, akıl sıçratmak için öbür taraftan. ‘’
Kafamdaki ses en iyisi sen sus.
Çok oluyorsun.
Çok yalnız 24 yıllı günden kalma çene egzersizleri galiba bunlar.
Nerden bilsinler
Herkes kendi dünyasında
Müteahhit cimri pencere takmamış.!!!!!!!! ( Aman haa – Haşa! )
Ya da herkes kör!
Kimse kimsenin dünyasına göz atamıyor.
Çıplak olmadıkça!
Parmak acıları ve alfabe ziyanlarından arta kalan köşe yazıları kadar ilgi çekmez herhalde bu saçmalık.
Ben okurum İbrahim!
Sen yazarken okudun, sus konuşma çık kenara. Anlatacak onca ünlü dert var mısralarımda.
Herkesin bildiği ama hiç kimselerimin bilmediği onca dert!
Şarkı aralarında akan gözyaşları, kalana-gidene yazılan saçma sapan alfabetik sevme yalanları.
Artıklı ve evde unutulan nutuklu düşünceler.
Daha
Daha
Daha
Onca şairden çalınmış anlam ustalığı.
( nerden buluyorsa(M) bu kadar saçmalığı )
Karamsarlıktan bir kanca bana.
Korkmayın! ( ben bir balığım taşımam yarına )
Kimse kimsenin yokluğunu unutmazken
Ben unutuldum.
Beni ben unuttum
Beni unutmayanlar olduğumu unuttu.
Nerden bileyim,
çekilip her yürekten
tüm rakamlarımın alınıp.
Adıma koca bir sıfır atılacağını.
Nerden bileyim?
Arkadaşlık dostluk töreleri nerde?
‘’Arkadaşlık orospu olmuş.
Parayla alırsın, git para kazan.’’
- Baban yok bence vazgeç
- Ne alakası var?
- Kirayı sen ödüyorsun! Baban değil.
- Paran yetmez!
- :(
İntikam mı güdeyim, kan davasına mı çevireyim?
Ya da!
Ya da ben manyak mıyım? ( Çözemedim )
Alın şu alfabeyi elimden-dilimden-beynimden!
Çok ağladım!
Bence biraz susup
Çokça gülmeliyim.
En iyisi şimdi siyaha bulanmış her şeyimi pembeye boyamak.
- Boşuna uğraşma göğe boyun yetişmez! ( Karamsarlık )
İbrahim BAYSU
22-08-2009 03-20
Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum…
sR___
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.