çok etkileyici gerçekten..
iyi çalışmlara dilerim

Gardırobunda, nereye gidecekse, her an giyip çıkıvereceği her tür giysisi temiz ve ütülü olarak hazırdı.
cok önemli bir sey bu evet.

Her şeye yasak koymuştu. Her yere inzibat gibi onunla ya da annemle gidebiliyordum. Arkadaşlarım sinemaya gidiyordu. Ben de onlarla gitmek istiyordum. Kendi aramızda eğleneceğiz. Babam:

_ “Hangi sinemaya gitmek istiyorsan söyle, oradan loca ayırttırayım, hep beraber gidelim!” diyordu.

babalar böyle yapiyor.
koruduguna inaniyor kiz evladi oldugu icin.

Yasaklar... Yasaklara itirazlar, isyanlar... Yasakların bittiği yerde sular duruldu.

cok fazla yassak koymayi ben yalnis buluyorum.
ileriki yillarda insanin icine dert olur belki cocuklugumu gencligimi yasayamadim diye.

güzeldi yüregine saglik.
sevgiler.

Uzun yazıları gördümmü baştan birkaç satır okuyorum,çoğu beni sürüklemiyor.Bırakıyorum.
Beni ilk satırlarında çekip sürükleyen,güzel bir yazı okudum.
Kutlarım.

Bu bölüm,beni çok düşündürdü.Demek ki çocuğun içsel dünyasına müdahale etmeden onu çevresinden soyutlamamak lazım.Yoksa ciddi durumlarla karşı karşıya kalabiliriz..

Yine çok güzel ders verici yazınızı okumuş oldum,üstad...
saygılarımla...

Yine güzel bir yazı oludum. İşte çocukluk. Çocukluk anıları. Güzeldi sevgili yazarım. Yüreğinize sağlık.

Bence annenin eteklerini keseceğine, babanın pantolonlarını kessen daha iyi ederdin:)))))
Kutluyorum...
Selam ve sevgimle...

çok güzel yansımış sayfaya o çocukluk,ergenlik dönemlerinin sıkıntıları ve beklentileri.
paylaşım sanki ortak bir sesti.
selam ile.

Yasaklar her zaman çekici olmuş ve insanlar yasakların hep delinmek için konduğunu düşünmüştür yaşamı boyunca. Balki yasaklar olmasaydı ya da bir başkaları tarafından konmasaydı insnalar belki daha farklı davranırlardı.

Yine bizi çocukluğumuza götürdünüz ve yine kendimizi buldurdunuz yazınızda.

Sevgiler yüreğinize

Yıllar önce lafının bir yerinde"Yasak arzu doğurur." demişti Bostancı İstasyon'unda Haydarpaşa banliyösünü beklerken yaşlıca bir bey, onunla ayak üstü sohbetimizde. Bu söze o gün orada mim koymuştum. Ziya Gökalp'e ait olan bu özdeyişin ana fikrine katılmamak mümkün değil. Yasaklanan bir şeyin cazibesi artar.Ona karşı olan ilgi gereğinden fazla çoğalır.Doğasındaki özgürlük mayasından olsa gerek,tarih boyunca insan yasağa karşı hep baş kaldırma eğiliminde olmamış mıdır zaten? Havva Validemiz de sırf bu yüzden yasaklanmış olan meyveyi yemedi mi? Yasaklar... Olmasaydı iyiydi ya...

müthiş bir yaklaşım..kare kare..filozofik...
sevgimle

Küçüklüğümün sürüncemeli yıllarında herkes gibi, sizin gibi hisler hissettim ben de bir parça...Büyümenin hayatın katmanlarına yansıttığı ışıkta kimi zaman hüzün, kimi zaman da sevinçler vardı...Açıkçası içinde olduğum, dışında kalamadığım ve hissederek hissettiğim bir çalışmaydı....Tebrik etmemek elde değil......