KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kızılcık Ağaçları !
Sonbaharın kızllığı sanki,Kızılcık ağaçları !Biten yazın utancından kızarırlar ,kıpkızıl
kızılcıklar . Tatlı ve buruk meyvesiyle !
Çocukluğumda ki anılar canlanır ,Kızılcık mevsiminde ..Evimizin büyük meyveli bir bahçesi
vardı . Her ağaçtan bikaç tane varken ,kızılcık ağacı tekti vede bodur .
Bahçenin de son yemişi ve kırmızı rengiyle ve çocukluk hayellerimin en güzeliydi..nedeni de
bodur oluşu kolay yoluyor olmamızdı .Akşam üzeri hava kararmaya başlayınca ,toplardım
çocukları ,babannemin olmadığı saatlerdi .Çocuk boyumuzla hoplıya zıplıya ceplerimize
doldururduk ,kızılcıklar bitene kadar en büyük eylencemizdi akşamları .
Yaprakları elimizi ,kolumuzu ısırgan otu gibi yakar ,hiç aldırmazdık .
Çocukluk zaferlerimizdi ! Tabi toplarken kimse görmesin diye aceleyle dalını yaprağını da
koparırdık . ertesi sabah Babannemin söylemleri duyardım ,beni yanına çağırınca ,çok
korkardım kıyameti koparırdı çocukları ben çağıroyordum kızılcık yolmaya. Gözlerimi
kaçırırdım ses de çıkarmazdım suçluydum ,bir türlü kızılcık yolmaktan vazgeçmezdim
.Kızmasın nedeni tek bodur kızılcık ağacıydı,zor
yetişen ve kışlık reçelimizdi .Tabağa konacak meyve de değildi aslında ,o yaşlarda kızmasın
nedenini anlamak mümkün değildi .
Büyümeye başlamıştım ,ders çalıştığım odamın camından ,kızılcık ağacına takılırdı gözlerim
kış mevsimlerinde .Yeşillenip ,kızarmasını beklerdim .Ah bi dönebilsem akşam saatlerinde
kızılcıkların altına,arkadaşlarımı çağırsam gizli,gizli,kollarımı,ellerimi ısırsa ısırgan otu gibi
babannem bana kızsa ,gözlerimi kaçırsam ! kızılcıkların gölgelerine saklansam ..nolur geri
dönsene çocukluğum !
oya gedik
YORUMLAR
benim anne annemin dört ağaç kızılcığı vardı...övönü sundurma sacaklar bestil kurusuydu....reçel yapılır..
şerbet buz gibi içilirdi...ben ençok içine ekmek doğrar yerdim.....
sevgimle
Büyümeye başlamıştım ,ders çalıştığım odamın camından ,kızılcık ağacına takılırdı gözlerim
kış mevsimlerinde .Yeşillenip ,kızarmasını beklerdim .Ah bi dönebilsem akşam saatlerinde
kızılcıkların altına,arkadaşlarımı çağırsam gizli,gizli,kollarımı,ellerimi ısırsa ısırgan otu gibi
babannem bana kızsa ,gözlerimi kaçırsam ! kızılcıkların gölgelerine saklansam ..nolur geri
dönsene çocukluğum !
.....................
döner mi çocukluk yaşlarımız
başlarımıza büyük adımlar eklemişken
ey oya dostum?...
saygımla.
Merhaba Serap'çım'teşk ediyorum sayfalarıma baktığın için ,işte babamlı günler dedin ya ,kızılcık ağaçlı çocukluğumda benim babam da vardı,neyazık k 42 yaŞINDA aramızdan ayrıldı...
İnanın her birimizin bir kolu kırık,doğanın gerçek sayfası...
Sevgiler size....
Hocam yazılarınızdan büyük bir haz alarak okuyorum ama, bu yazınız başka. Boğazıma bir yumru oturdu, yutkunmam mümkün değil.
Çocukluğumu ve babamla geçirdiğim anları düşündüm. Çocukluğum değil de babam geri gelseydi o bile yeterdi inanın.
Sevgi ve saygılarımla....
