Böylece yıllar geçti büyük kız emeline kavuştu doktor olmuştu iyi bir hastanede çalışıyordu kardeşi avukat demiş ama sonra diş doktoru olmuştu kaderde hemşireliğe merak sarmış onu okuyordu
Hülya kızları ile gurur duyuyor çok mutlu oluyordu kızlar annelerine işi bırak deselerde hülya oyalanıyorum sıkılırım diye devam ediyordu yanında çalışan işçileri vardı
Kader hem okuyor hem staj görüyordu staj gördüğü hastane devlet hastanesi idi
Haftanın iki günü hastanede geçiyor fakir insanların çoğunlukta olduğu yerdi
Kader bu insanlara çok acıyordu kader akşam odlumu olanları anlatıyor çok fakir insan var diye onlara yardım etmek istiyorum diye kendisinin ablalarının giymedikleri giysileri topluyor ihtiyacı olanlara gizlice veriyordu başkaları görüpte alan kişileri hor görmesinler diye
Günlerden bir gün çok hasta bir adam geldi hastaneye yanında genç delikanlı vardı doktor adamı muayene etti ciğerlerin çok hasta seni yatıracağım oğlana döndü yatış işlemlerini yapın babanızın iyi bir tedaviye ihtiyacı var oğlan peki dedi nereye gideceğim şivesi bozuk konuşmuştu belli yabancıydı kader bu iki insana acıdı doktordan izin isteyip bunlarla ilgileneyim dedi tamam dedi doktor kaderi çok seviyordu
Gerek işinde gerek saygısın da hiç kusur etmez çok iyi çalışırdı
Kader yaşlı adama ve çocuğa gelin benimle yatış işlemlerini yaptılar kayıtta para lazım oldu makbuz kesicem dendiği zaman çocuk çok mahcup olmuştu şu anda üstümde o kadar yok diye konuşunca kader hemen ödemiş önemli değil diye onları yatacağı odalarına götürmüştü
Onlar bu işlemleri yapıp yatağa yapıncaya kadar saat 12 olmuştu hastanede yemek dağılıyordu
Kader bunlar yeni yattı onlara da yemek ver dedi hademe hastaya veririm ama refakatçiye olmaz deyince çocuk biraz bozuldu önemi yok babam yesin dedi yemekler çok güzeldi hasta adam gel oğul ikimizde yiyelim dedi epey ekmek almışlardı kader oları uzaktan izliyor epeydir bunlar böyle yemek yememiş diye içinden geçiriyordu
Baba oğul yemeklerini yediler azda olsa karınları doymuştu kader güründü ve yanlarına geldi onları yemek yerken mahcup etmemek için gizlenmişti
Hasta adam kaderi görünce sağ ol kızım bize çok yardım ettin sana nasıl teşekkür ederiz bilmem dedi adamın konuşması çok düzgündü belikli kültürlü biriydi
Kader önemli değil size pijama lazım onları getirebilir misin dedi oğlan tabi kader ben gidiyorum Allah şifalar versin diyerek yanlarından ayrıldı ama içi bir tuhaf olmuştu