-(- 3 -)-♥ ♥ Mutluluk Pesinde...♥♥

• 5 Ekim 2009 Pazartesi 20:15:13

---Mahalle kahvehanesine gitmesindeki amac, mahalleliye kendini tanitmak ve onlari daha yakindan
taniyabilmekti...Yolda yürürken aniden hafiften bir yagmur ciselemeye baslar. Yagmurun islattigi
toprak, caddelere mis gibi bir koku yayar. Bu güzel kokudan burnude nasibini almistir...Yagan
yagmurdan dolayi disarda serdikleri camasirlarini telasla toplayan kadinlari ve islanmamak icin nese
ile sacaklarin altina kosan cocuklara bakar ve gizli bir ic gecirir imrenir...

---Hic bu kadar güzel yagan bir yagmur görmemisti...Hic bir zaman simdi oldugu gibi toprak, semiz,
temiz ve ulvi bir hava yaymamisti...Bir an kendini bir baska ve huzurlu hissetmeye
basladi..Anlasilan Böyle düsünmek bile insana huzur vermeye yetiyordu ..Mahallenin bakkalinin
önünden gecerken icerden birseyler alan birinin aldiklarini veresiye defterine yazdigini
görür...Halilin gözlemlerinden biride, burdaki Insanlar belki fakirlerdi ama yinede herseye ragmen
yüzlerindeki o sicak tebessüm hic bir zaman eksik olmuyordu...""Neydi bu isin sirri"" Diye söylendi
kendi kendine...Ben varlik icinde mutsuzluk denizinde kulac atar iken, burdaki insanlar yokluk
icinde mutlulugu nasil olmusta yakalayabilmisler...Herkesin cahil ve Hor gördügü bu insanlar aslinda
bizim insanlarimizdi...Unuttugumuz sirtlarinda yüceldigimiz,siyasilerin sadece secimlerde
hatirladigi, belirli bir süre kullanip sömürdükten sonra hallac pamugu gibi kenara attigimiz bu
insanlar...

---Burdaki insanlari tanidikca bazi gerceklerin ve hayatin diger bir yönünü taniyabilme ve
yakalayabilme sansini elde edecegini düsünerek yürüdügü mahallenin bu toprak kokan caddelerinden
birinin sonuna kadar gelmis ve kösede beliren mahalle kahvesine yaklasip iceriye girmisti...

---Onun islanmis bir kedi gibi iceriye girdigini gören kahve sakinleri Ona aval, aval bakmaya ve kim
oldugunu cözmeye calismislardi...Aralarinda homurdanmalar baslamisti...Kimdi bu yabanci? Burda
herkesin birbirini iyi tanidigi bir ortamda böyle birinin aniden belirivermesi onlari meraka sevk
etmis ve bir an önce kim oldugunu ögrenebilmek icin halilin oturup
sohbete katilmasini beklemeye baslamislardi...

---Halil kahveye ilk adimini attiginda iceriden mis gibi cayin kokusu burnuna carpmis ve sicak bir
ortama ilk adimini attigini hissetmisti...Üzerinde gezinen saskin bakislardan hicte rahatsiz
olmamis, tam aksine bir an önce bu insanlarla tanisabilmek, kaynasabilmek icin bizzat firsat
kollamaya baslamisti...

---Buldu bir bosa masa ve oturdu oraya...Bir cay istedi. Cayi sanki dünden hazirlanmis ve onu
bekliyormus gibi hemen önüne konulup bir baska arzusu varmi diye sorulduktan sonra kenara cekilinmis
ve herkes bir köseden gizli, gizli onu yani bu yabanci kisiyi süzmeye basladi...

---Önüne konulan cayi yudum, yudum tadini cikararak afiyetle icen halil, cay icin icinden ""O evden
ilk ciktigimda karsimda beliren yazmali güzel kiz kadar güzel temiz ve leziz...Hayatima onlarca
birbirinden güzel kadin girdi ama hicbirinde buna benzer bir duygu yasadigimi hatirlamiyorum"" diye
mirildandi...O kizin ilerde hayatina bambaska bir yön vereceginden habersiz masada duran gazeteyi
eline alir ve okumaya baslar...Bu esnada yanina biri yaklasir ve elini halilin omuzuna
koyar...Omuzuna konan elin sahibi tanimak icin boynunu ceviren halil karsisinda Orta yasli sevimli,
güleryüzlü biri ile göz göze gelir...