Yüzonyedi Şiir

• 3 Ekim 2009 Cumartesi 01:26:56

Bakıyorum, ilk şiirimi eklediğim tarih 4 Ocak 2009.
Bugünün tarihi 2 Eylül 2009 ve bu iki tarih arasında yazılmış ve paylaşılmış toplam 117 şiir.
On aylık bir sürede bu kadar şiir yazabilseydim keşke.
Bu şiirler her ne kadar bu süre içinde buraya eklenmiş olsa da, son on yılın bir harmanıdır.
Üretkenliğinde bir sınırı var, en azından ben bu kadar üretken değilim.
"Sanatçı alkıştan yaşarmış" diye bir söz var ve ben gerçekten burada bulunduğum süre
içerisinde bu sözün doğruluğunu gördüm.
Yazdıklarıma eklenen içten ve sıcak satırların tadına doyamadım.
Tenkitlerde aynı şekilde yazmama devam etmekte ayrı bir güç verdiler.
Çokmu okundum, azmı okundum bilmiyorum.
Okunmuş olmanın tadına vardım bunu biliyorum.
Ne kadar kendimiz için yazdığımızı söylesekte, okunmak için yazıyoruz.
Ben okunmak için yazıyorum.
13650 toplam okunma, kendi okumalarım dahil. Haydi her şiirime en az beş
kere baktığımı varsayalım ve şuna düz hesap 13000 okunma diyelim.
Kaba hesap bir ortalama yapacak olursak 100 okunma şiir başı eder.
Ne mutlu bana...
Tek başıma yaşayıp, duyumsayarak yazdıklarımı aynı zamanda yüze yakın insanla
paylaşmış olmak, ne güzel.
Bu yüz insanın da en azından bu şiiri bir insanla paylaşmış olduğunu düşünürsek,
ortaya yine başka bir rakkam çıkıyor.
Denizdeki damlanın büyüklüğünü görmek bu olsa gerek.
Bu defterin bir sayfası olmanın güzelliği bu.
Hepimiz aynı denize dökülen ırmaklarız.
Daha çok okunanımız var, daha az okunanımız var.
Kimimiz daha yeni yola koyulmuş bir akıntı, kimimiz bir dere,kimimiz bir çağlayan.
Ne farkeder, aynı ummanda buluştuktan sonra.
Biliyorsunuz ki insan, önce emekliyor sonra yürüyor ve daha sonra koşuyor.
Bu satırlar, benim buradaki on aylık gibi kısa bir sürenin kişisel bir paylaşımı.
Okunuyorum veya okunuyorum gururlarını ve tasalarını düşünmeden yazmanızı diliyorum.
Her ne kadar ben "Okunmak için yazıyorum" desem de, inanin ki beni bir Allahın kulu okumasa da ben yazarım. Yazmak bir mecburiyet!
Bu mecburiyetten bizim gibi insanlar kaçamıyorlar.
Emekleyin, yürüyün ve koşun.
Edepten edebiyata varan yol inanın ki çok ama çok uzun.
Yazdıklarınızın ve yazdıklarınızın okunmalarının çoğalması dileklerimle...

Murat Kayalı