Kesinlikle... Önce insan zatını sever, sonra menfaatine göre başkalarını... Yalnızca anneler hariç. O tamamen başka bir şey.

bizdeki enaniyet oldukça bu düşünce asla biden uzaklaşmıycaktır.konuyu çok güzel ele almışsınız.keyifle okudum emeğinize sağlık.sevgiler.saygılar.

yüreğinizi kutlarım bencilliğimizden arınabilsek dünyamız öyle güzel cennete dönüşecek ama ne diyelim.

herkes benlik duygusunu aşması dileğimle

Benlik duygusunu ,sevgiliyle ve umutsuzluğa giden yolda güzel açıklamışsınız. Bence de doğru. Önce Can, sonra Canan dememeyi öğrenemedi insanoğlu. Yanlış ta olsa. oysa, beklentisiz olmalı sevgiler, çıkarsız... kutluyorum.

belki maksadı aşan bir tespit olacak ama herkse bu dünyada kendisinin tanrısı... önce ben, sonra diğerleri...

Tespit süper.tespiteriniz ve kaleminiz daim olsun.SAYGILAR