Ülkemizin kritik bir süreçten geçtiği doğru. Hiçbir vatandaşımızın başı ve gönlünün rahat olmadığına bakarak;sürecin kritikliğini ben de kabul ediyorum.

Batı cephesinde yeni birşey yokken,bu denli gürültü niye? Hafızamı yokluyorum ve bizim bu demleri ne çok yaşadığımızı ve asla ders almadığımızı hayretle görüyorum...

Bilincim, beni, bir an, Doksanüç Harbi öncesine çekiyor.."Hürriyet,Musavat,Adalet..."Diye bağıra bağıra bitab düşülmüş!... Bizim için çokta aslı astarı olmayan bu sihirli kelimelerin altında gölgelenirken,gerçek biranda şamar gibi yüzümüze inmiş! Bir kenarda unuttuğumuz,yıllarca çokta yüzüne bakmadığımız,millet ve devlet,ansızın çok gerekli olmuş;ama,devletin bu tehlikeyi göğüsleyecek durumda olmadığı,milletinse mecalinin kalmadığı görüldü ve acı son yaşandı!...Yaşanan,aymazlık ve ihanetlerle dolu,doğu cephesinde hem millet,hem devlet olarak feci bir çöküştü!...Seferberlik bir yazgı gibiydi artık! Otuz,kırk yıllık uzunca bir dönem,herkes kalesine taş taşımış,başkale ve kale kahyası bir yanda unutulmuştur...Aydınımız ve basınımız yine,yalanı yar edinerek,hayatiyetini sürdürmüştür...

Bilincim,ansızın başka bir raya kayıyor;Kamil Paşa Kabinesini anımsıyorum. Tebessümden çok acı veriyor!...

İttihat Terakki dağıtılmış,kovulmuş,hapsedilmiş;tehdit olmaktan uzak bir hal yaşıyor;sürgün,mahpus...

Yine;"Hürriyet,Musavat,Eşitlik" teraneleri ayyuka çıkıyor!...

Yalnızca Enver Paşa’nın dirayetiyle,Trablusgarp’ta kısmi başarı var. Balkanlar’da Tahsin Paşa’ya teslim edilen ellibin Anadolu evladından geri dönen yok. Sadece küçük Çatalca cephesinde yetmişbin evladımız ölüyor...Balkanlar çoktan kaybedilmiş!...Doğu cephesinde henüz bitmeyen seferberliğe,Balkanlar’dan büyük muhacerat eklenir...Halk aç ve sefil...Devletin ismi türk falan değil,Osmanlı Devleti’dir. Tren garlarında bekleyen askerlere erzak gitmemektedir. Vebadan büyük kayıplar olmaktadır. Zaten mükemmel olmayan hastaneler,türk,kürt,arap yaralı askerlerle tıklım tıklım..Çoğu yabancılar tarafından işletilmekte..Camilerde muhacirlerden dolayı ibadet yapılamamaktadır. Savaş hali yaşayan Payıtaht’ın,emniyetinin telefonları bile çalıştırılmamaktadır...

Altıyüzyıl,yüzüne bakılmayan Anadolu’ya dönülür! Doğuya,batıya,güneye,bölük bölük sevkedilirler...Silahsız,aç ve çıplak...Elif-Ba’dan başka dünyaya ait bilgileri olmayan yığınlar...

Devlet ve millet yeniden gerekli olur. Millet çıplak yakalanırken,devlet sağır ve dilsizdir! Devletin gücü ve ne yaptığı bilinememektedir. Doksanını çoktan geçen Kamil Paşa deynekle yürüyebilmektedir. Yine herkes kendi kalesine taş taşımakla meşguldür...Başkale ve kale kahyası,yine sahipsizlikten bitab düşmüştür!...

Kamil Paşa,güçten yoksun,aklı çok eskidir ama,masası çok zengindir!...

Beş maddelik taleple Cebeli Lübnan masadadır. Ermeni’lerin de uzun bir listesi mevcut..Araplar,Osmanlı ile daha olmaz diyorlar..Diğer ekaliyetler hızla örgütlenmektedir...Acı sonun ne olduğunu hepimiz biliyoruz...

Yetmişbeş milyon insanımızdan sadece şunu istirham ediyorum;bu iki sürece yeniden ve yeniden dönüp baksınlar.

Askeri,devlet kurumlarını,basını da ıskalamadan...

Yöneticilerimiz Kamil Paşa’dan genç ve gürbüz olsa da...