-(- 1 -)-♥ ♥ Mutluluk Pesinde...♥♥

• 2 Ekim 2009 Cuma 15:24:25

♥♥- 1 -♥♥

Elinde Önemli belgelerin icinde bulundigu siyah sifreli cantasi ile Yine Fabrikalarin birinden
yorgun argin dönmüs, odasina girmeden önce sekreterine,

Halil:
---Bana Telefon baglama! Aksamki is yemeginide iptal et.Yorgunluktan kafam catlayacak nerdeyse...

Sekreter:
---Peki Halil bey siz nasil isterseniz...

Halil:
---Tsk ederim...Deyip Odasina giren halil ceketini cikarip askiya adeta savururcasina firlatip Kravatinida gevsettikten sonra oturmak icin sandalyesine dogru yönelir...

---Oturduktan sonra söyle derin bir offf ceker. Dayar dirseklerini masaya,yorgunluktan kafasinda davullar
calip icinde fillerin dans ettigi basini avuclarinin arasina alir ve diker gözlerini masanin
zeminine...Öylece bir süre bos, bos ve anlamsiz bir sekilde ceviz agacindan yapilmis masasinin
üzerindeki kivrim, kivrim dogalimsi cizgilerine bakar...Bir süre sonra hisimla basini masadan kaldirip
Telefona sarilir,

Halil:
---Yarindan tezi yok bu masanin degistirilmesini istiyorum. yerine baska bir masa alinsin
lütfen!...Telefonun diger ucundaki Sekreter,

Sekreter:
---Peki efendim nasil isterseniz...

---Son zamanlarda cok agresif ve sinirli oldugunun farkindaydi ama nasil sakinleseceginin
formülünüde henüz kefetmis degildi...Belkide is yasaminin bu derece yogunlugu ve sosyal
aktivitelerden uzak kalmasi onu bu duruma getirmisti...Cok genc yasta üzerine yüklenen bu kadar
sorumlulugun altinda adeta eziliyor gibiydi. Bunalmisti artik. Cevresindeki sahte yüzlerden ve
gülüslerdende usanmis, Her ne kadar cevresinde kendisine sirin görünmeye calisanlar olmus olsa bile
gercek ve samimi bir arkadasinin olmadigini düsünüyordu...Cevresindeki hersey sahteydi. herkes parasi
oldugu icin ona saygi duyuyor, onu ne kadar cok sevdiklerini yapmacik hareket ve davranislari ile göstermeye, hissettirmeye calisiyorlardi...

"""Onlar beni degil parayi seviyorlar """ Diye söylendi icinden...Aralarinda beni seven biri olsa
bile bu kadar tereddütümün ve süphemin icinde onlarda yaslarla yanip gitmekte ve ben farkina hic
varamamaktayim...

---Halil hayatinda büyük bir eksikligin oldugunu düsünüyordu...Herseyi vardi ama sevgiden yoksundu.
Aldigi sevgide paranin giücü sayesindeydi...Herkesin kendisini parasi ve icinde oldugu varlikli
hayati icin sevdigini düsünüyor herkese O gözle bakiyor, kendini bu dürtüden kurtaramiyordu...

---Bir gün hic kimsenin aklina gelmeyecegi radikal bir karar verir ve Fakir bir kenar mahallesinden bir ev alip yerlesmek
ister...Tüm islerini kardeslerine ve babasina birakip bir süre Kendisinden bir kac sinif asagida
yasayan insanlarin arasinda yasamak ve O ortami tanimak ister...Amaci icinde bulundugu yasam
tarzindan siyrilip yeni bir ortam ve bu ortamdaki insanlari tanimak, Neye sevindiklerini neye
agladiklarini ögrenmekti...En cokta mahalle dügünlerini merak ederdi...O fakir ama yüregi zengin
insanlarin civiltisi her zaman ilgisini cekmistir...

---Böylesi bir mahalleye yerlesecek ama hic kimse Onun zengin ve varlikli biri oldugunu bilmeyecek,
siradan bir mahalleli gibi davranacak, mahallenin kahvehanesinde cay icecek tavla oynayacak, okey
atacakti. iste kendisini onlara böyle kabul ettirecekti. yani siradan biri olarak...Dünyada paranin
Tek güc oldugu bir düzende bu fakir insanlar gibi yasamayi nasil becerebilecekti...Alisik oldugu bir
durum degildi ama yinede kesfetme duygusu herseye agir basiyordu...

---Kararini hayata gecirmek icin bahsi edilen mahallelerden birinde bir ev bulur ve kiralar...Önce
satin almak ister ama dikkat ceker diye satin almaktan cok kiralamayi yegler.